Το έργο ξεπουλήματος των πάντων, το έργο των μυστικών διαβουλεύσεων και της αιφνίδιας εμφάνισης τετελεσμένων στον λαό;
Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου προχώρησε όμως στο να επιχειρήσει να εισάγει «κενά δαιμόνια» στους πολίτες, προσπαθώντας ουσιαστικά να κάνει μία λεκτική επίδειξη κρατικής δύναμης (ή ξένης δύναμης) που δεν θα επιτρέψει να χαλάσει το «σχέδιο διάσωσης»;
Γιατί εκτίθεται ακόμη περισσότερο ο άνθρωπος που παρέδωσε τη χώρα στα χέρια ανθρώπων του ΔΝΤ (που ξεζουμίζει κυριολεκτικά όσους προστρέχουν σε αυτό), προσπαθώντας να δημιουργήσει αμφιβολίες στους πολίτες για την δύναμη που έχει ένας λαός;
Μα επειδή αυτή ακριβώς τη δύναμη φοβάται το ΔΝΤ και φυσικά ακόμη περισσότερο και ο ίδιος ο Παπανδρέου.
Έτσι σε μία προσπάθεια να προλάβει(;) καταστάσεις, προσπαθεί να μειώσει το μέτωπο αντίδρασης και να δημιουργήσει ένα «κενό» ανάμεσα στους πολίτες που σκοπό έχει να το εκμεταλλευτεί παντοιοτρόπως.
Από που όμως πηγάζει αυτή η βεβαιότητα του Γιώργου Παπανδρέου πως δεν πρόκειται να καταφέρουν τίποτε οι 'Eλληνες αν διαμαρτυρηθούν;
Μα, φυσικά, γνωρίζει πολύ καλά πως ο μηχανισμός προπαγάνδας που εξέθρεψε τον ίδιο και που τον τοποθέτησε στην θέση που σήμερα βρίσκεται, θα κινηθεί με όλες του τις δυνάμεις προκειμένου να αντιστρέψει εικόνες, να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, να "θάψει" γεγονότα και να εμφανίζει συνεχώς μικρές αντιδράσεις, από μικρές ομάδες πολιτών (μάλλον θα προτιμηθούν οι ομάδες που ανήκουν στην δεξιά και άκρα δεξιά, οι οποίες έχουν ήδη δαιμονοποιηθεί από τους "διαμορφωτές κοινής γνώμης") και μέσα σε ένα γενικό κλίμα ηρεμίας και απόλυτης αποδοχής ή έστω μη αντίδρασης, θα προσπαθήσουν να επιβάλουν τον εκλεκτό τους Γιώργο Παπανδρέου...
Το γιατί, ίσως θα πρέπει να αναζητηθεί στις μη καταβολές (κατά τα τελευταία 20 περίπου χρόνια) υποχρεώσεων του Τύπου προς το δημόσιο εκ μέρους των ΜΜΕ (έντυπων και ηλεκτρονικών), που ανέρχονται σε πολλά δισ. ευρώ (πόσο είναι το ύψος ακατάθετων υποχρεώσων του ομίλου Κυριακού; καλή ερώτηση, αλλά απάντηση δυστυχώς δεν θα δώσει κανείς...)
Η αισχρή αυτή πολιτική τακτική του Γιώργου Παπανδρέου, αποτελεί όνειδος για την ίδια την ιστορία και φυσικά αποδεικνύει πως ο άνθρωπος αυτός προσχηματικά μόνο είναι πρωθυπουργός σε μία δημοκρατία, ενώ αναμφίβολα μετατίθεται με σύντομα βήματα προς το ρόλο του ανθύπατου δυνάστη-δικτάτορα, αντιπροσώπου μίας οικονομικής δύναμης-οργανισμού, του ΔΝΤ.
Εάν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ελάχιστες γνώσεις από πολιτική ιστορία ή έστω και από την απλή ιστορία, θα αναγνώριζε και θα έτρεμε μπροστά στη δύναμη που εκφράζουν οι λαϊκές μάζες και ιδιαίτερα εκείνες οι λαϊκές κινητοποιήσεις που γίνονται ενάντια σε δυνάστες – φασιστοειδή ή δυνάστες – μαριονέτες.
«Φωνή λαού, οργή Θεού» λέει η λαϊκή θυμοσοφία, αλλά προφανώς ο εις τις ΗΠΑ γεννηθείς Γιώργος Παπανδρέου δεν γνωρίζει, λόγω της τεράστιας απόστασης και φυσικά της διαφορετικής κουλτούρας και ιδιοσυγκρασίας των λαών.
Από τη Ρόδο, όπου πήγε ο υπάλληλος του ΔΝΤ (από χθες, με την ανακοίνωσή του περί αιτήματος εισόδου του ΔΝΤ στη χώρα, έχει αυτοκαθαιρεθεί από τη θέση του πρωθυπουργού) λοιπόν, εμφανώς ευρισκόμενος σε μία διαφορετική διάσταση (κάποτε είχε ζητήσει να είναι ελεύθερη η διατήρηση γλαστρών χασίς στις βεράντες των σπιτιών…) τόλμησε να απειλήσει και εν μέσω «δικών» του ανθρώπων (νιώθοντας απολύτως ασφαλής) προχώρησε σε ένα λογίδριο από αυτά που του γράφουν και που ποτέ δεν μπορεί να διαβάσει (έστω) καλά, μέσα από το οποίο ο ίδιος υποτάσσεται στα επερχόμενα δεινά και ελπίζει σε θαύματα, εκφράζοντας πάντα την προσωπική του άποψη η οποία καμία πλέον σημασία, αξία ή δυναμική δεν ενέχει, αφού «το ΔΝΤ είναι ήδη εδώ» όπως ο ίδιος είχε πει στην τελευταία του εμφάνιση στην Ελληνική Βουλή.Μέχρι και η καμπάνα χτύπησε πένθιμα στα λόγια του Παπανδρέου...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου