ΣΥΛΛΕΓΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ e-ΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΙΣ ΣΕΡΒΙΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΣΑΣ...

8/1/10

Περιφερειακές δυνάμεις στον 21ο αιώνα

Του Αϊκούτ Καδήρ






Κατά
τους δύο τελευταίους αιώνες έγιναν πολλές ριζικές αλλαγές στον κόσμο σε
κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς τομείς. Εάν εξετάσουμε αυτές
τις αλλαγές αναλυτικά θα διαπιστώσουμε την ύπαρξη πολλών διαφορετικών
παραγόντων. Εάν όμως προσπαθήσουμε να κάνουμε
μια γενική προσέγγιση θα διαπιστώσουμε ότι ένας από τους
σημαντικότερους παράγοντες αποτέλεσαν τα εθνικά κράτη. Ως εθνικό κράτος
μπορούμε να εννοήσουμε έναν λαό που έχει μια πολιτική εξουσία και έχει
διαμορφώσει και θεσπίσει ένα είδος εθνικής κυριαρχίας. Φυσικά το
αποτέλεσμα των εθνικών κρατών ήταν να υπάρχουν διαμάχες για σύνορα
μεταξύ των κρατών και το μειονέκτημα των αδύναμων λαών να παραμένουν
χωρίς κράτος και ως συνέπεια αυτής την αδυναμίας, τις εξεγέρσεις και τα
εθνικό-απελευθερωτικά κινήματα. Ως παράδειγμα μπορούμε εδώ να δώσουμε
την Παλαιστίνη που έχει διαλυθεί. Τα προβλήματα και οι συνέπειες που
ανέφερα παραπάνω συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να υπάρχουν και περιμένουν
λύσεις.

Ενώ τα εθνικά κράτη συνέχιζαν την ύπαρξη τους, κάποια κράτη που είχαν
ισχυρό στρατό άρχισαν να επεκτείνουν τα εδάφη τους και αυτό με τη σειρά
του δημιούργησε νέα προβλήματα και ειδικότερα πόλωση. Αυτό επίσης ήταν
μια μορφή αποικιοκρατίας. Ειδικά μετά τον ........
2ο παγκόσμιο
πόλεμο αυτή η πόλωση έκανε πιο αισθητή την εμφάνιση της και έτσι
γεννήθηκε και ο Ψυχρός πόλεμος στον οποίο όλος ο κόσμος χωρίστηκε σε
δύο μεγάλους συνασπισμούς. Υπήρχαν και κράτη που τήρησαν ουδέτερη στάση
για διάφορους λόγους, τα κράτη που ανηκαν στο λεγόμενο Κίνημα
Αδεσμεύτων. Αλλά παρόλο αυτό, και αυτά τα κράτη δεν κατάφεραν να
μείνουν ουδέτερα και είτε σε μεγάλο είτε σε μικρό βαθμό επηρεάστηκαν
από τους δύο συνασπισμούς.

Μετά
την διάλυση του Ανατολικού συνασπισμού, ως αποτέλεσμα διάλυσης της
Σοβιετικής Ένωσης δημιουργήθηκε η λεγόμενο θεωρία της Νέας Παγκόσμιας
Τάξης. Η νέα αυτή θεωρία προέβλεπε την κυριαρχία μόνο των ΗΠΑ στον
κόσμο και την υποταγή των άλλων κρατών στις ΗΠΑ σε όλους τους τομείς. Παράλληλα με την νέα αυτή θεωρία συνέχισαν την ύπαρξη τους οργανώσεις όπως η
Gladio με σκοπό τον ψυχολογικό πόλεμο και την αντικατάσταση των τοπικών ηγετών με προσωπικό των ΗΠΑ. Σήμερα όλοι μας μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι μεγάλο μέρος στόχων αυτής της θεωρίας έχει επιτευχθεί. Στην
επίτευξη αυτών των στόχων βοήθησε επίσης και η παγκοσμιοποίηση. Επίσης
ακόμα και οι οικονομικές, στρατιωτικές και πολιτικές, πολιτικές των ΗΠΑ
συντέλεσαν στην επίτευξη των παραπάνω στόχων!

Όμως οι ΗΠΑ έκαναν ένα πολύ μεγάλο λάθος. Δεν χρησιμοποίησαν
ψυχολογικό πόλεμο και στρατιωτική δύναμη και για αυτό απέτυχαν οι
εισβολές στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Ως αποτέλεσμα αυτών των αποτυχιών
σήμερα έχει δημιουργηθεί η οικονομική κρίση. Παρόλο που όλοι προσπαθούν
να το κρύψουν σήμερα (ΜΜΕ, πολιτικοί κτλπ) η μοναδική αιτία της
οικονομικής κρίσης είναι οι πολιτικές των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν και στο
Ιράκ. Ο ίδιος λόγος της αποτυχίας στο Αφγανιστάν, οδήγησε και την
Σοβιετική Ένωση στην διάλυση της. Βέβαια υπήρχαν και άλλοι παράγοντες,
αλλά αυτός ο λόγος ήταν ο σημαντικότερος. Είχε
μεγάλη διάρκεια η εισβολή και οδήγησε την Σοβιετική Ένωση στη διάλυση,
η Σ.Ε. δεν άντεξε το κόστος της εισβολής (παρόλο που ο κανόνας του
παιχνιδιού είναι ισορροπία ανάμεσα στο κόστος και στο κέρδος). Ο
Gorbachov προσπάθησε να βρει λύσεις όπως glasnost και perestroika αλλά δυστυχώς δεν ήταν ικανές να σώσουν την Σοβιετική Ένωση. Πιστεύω πως σήμερα και οι πολιτικές του Obama θα έχουν αποτυχία.



Όλα
τα παραπάνω μας λένε ότι ήρθε τέλος πλέον της εποχής της
παγκοσμιοποίησης που διευθυνόταν από τις ΗΠΑ. Σήμερα ο καθένας που
μπορεί να σκεφτεί μπορεί να δει την γέννηση και την διαμόρφωση της
θεωρίας των περιφερειακών δυνάμεων . Η Ε.Ε. βλέπει τον εαυτό της ως
περιφερειακή δύναμη και μπορούμε να πούμε πως κάποια μέλη της ήταν
προετοιμασμένη για την οικονομική κρίση. Αλλά προσοχή, η ιστορία των
Ευρωπαίων είναι μια ιστορία εγγενούς-ενδημικής σύγκρουσης. Εάν πρόσφατα
απέκτησαν τη συνήθεια της συνεργασίας (σημείωση: στο πλαίσιο της
Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης), αυτό έγινε υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ και υπό την
απειλή εξ ανατολών. Ακόμη και η απλή σκέψη ότι τα ευρωπαϊκά κράτη
συνιστούν μια “κοινότητα ασφαλείας” ή μια “περιοχή ειρήνης” είναι
ευσεβής πόθος, εάν αυτό σημαίνει ότι πόλεμος μεταξύ τους δεν θα υπάρξει
ξανά, και όχι ότι δεν υπήρξε τα τελευταία χρόνια και ότι είναι εκτός
λογικής εάν υπάρξει ξανά».

Σε
αυτό το σημείο ένας βασικός παράγοντας διαμόρφωσης της θεωρίας των
περιφερειακών δυνάμεων θα είναι το Ισλάμ ως θρήσκευμα. Ήδη κάποιες
Ισλαμικές χώρες όπως η Τουρκία, Ιράν έχουν εξελιχθεί σε περιφερειακές
δυνάμεις και αν χρησιμοποιώντας το στοιχείο του θρησκεύματος
συμμαχήσουν μαζί με τις άλλες χώρες του Αραβικού κόσμου, τότε θα
δημιουργηθεί μια πολύ μεγάλη δύναμη.

Ο
Friedman ιδρυτής του Stratfor (Strategic Forecasting Inc.), ενός
ιδιωτικού ινστιτούτου πληροφοριών που ιδρύθηκε το 1996 στο Τέξας και
έχει χαρακτηρισθεί ως "σκιώδης CΙΑ" θεωρεί ότι: "Η Τουρκία αποτελεί
πλατφόρμα σταθερότητας στο χάος της Μέσης Ανατολής. Τα Βαλκάνια, ο
Καύκασος και ο αραβικός κόσμος νότια είναι ασταθή. Όσο αυξάνεται η
ισχύς της Τουρκίας - της οποίας η οικονομία και ο στρατός είναι ήδη τα
πιο ισχυρά στην περιοχή - θα ενισχύεται και η επιρροή της".



Μέσα
σε αυτό το κλίμα, πρέπει και οι πολιτικοί που μας διοικούν να
καταλάβουν την σημασία των περιφερειακών δυνάμεων και τουλάχιστον να
κάνουν βήματα ώστε να επηρεάσουν τα γειτονικά έστω
ή και τα περιφερειακά κράτη. Κάποιοι θα αναρωτηθούν!! Μα είναι ήδη η
Ελλάδα περιφερειακή δύναμη. Αλλά δυστυχώς υπάρχουν προβλήματα και τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως πρέπει. Ναι μεν η
χώρα μας είναι ο πρώτος επενδυτής στη Σερβία, στην Αλβανία, στη πΓΔΜ, ο
δεύτερος στη Βουλγαρία και ο τρίτος στη Ρουμανία, αλλά αυτά τα
πλεονεκτήματα δεν αρκούν. Αντί εμείς να
επηρεάζουμε τους άλλους λαούς με τα ήθη, έθιμα, την εξωτερική μας
πολιτική και με άλλα μέσα που έχουμε, αντίθετα μας επηρεάζουν αυτή. Η
Ελλάδα με την εξωτερική πολιτική πρέπει να επιδιώκει τη συνεργασία και
την ειρήνη. Τα τελευταία όμως 2 χρόνια δεν έγιναν δυστυχώς βήματα στην
εξωτερική πολιτική λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Αν
εξετάσουμε σήμερα την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, θα δούμε πως
αντιμετωπίζει προβλήματα με τους περισσότερους γείτονες. Έχει κακές
σχέσεις με την Τουρκία, υπάρχει πρόβλημα για το θέμα της ΠΓΔΜ, δεν έχει
αναπτυγμένες σχέσεις με την Βουλγαρία, δεν έχει λυθεί ακόμα το
Κυπριακό. Γιατί οι ηγέτες μας δεν μπορούν να οραματιστούν μια Ελλάδα
που θα έχει λύσει το Κυπριακό, το πρόβλημα με την Τουρκία, να αναπτύξει
τις σχέσεις τις με όλες τις άλλες χώρες της διεθνής κοινότητας, να έχει
λύσει όλα τα εσωτερική προβλήματα της όπως είναι η ανεργία, το
φορολογικό σύστημα, η οικονομία, η παιδεία κτλπ. Ακόμα και με την
Ιταλία δεν έχουμε τόσο στενές σχέσεις όσο έχει η Τουρκία που δεν ανήκει
καν στην Ε.Ε. Πρέπει να λύσουμε όσο σύντομα γίνεται τα εσωτερικά
προβλήματα μας, και μετά θα είναι καιρός να εξελιχτούμε σε μια
περιφερειακή δύναμη, έχοντας σχέσεις ακόμα και με χώρες της Αφρικής,
της Σιβηρίας, της Μ.Ασίας. Στον 21ο αιώνα όλη η Γη αποτελεί
πεδίο σύγκρουσης και συμφερόντων των κρατών. Σήμερα και η Ελλάδα πρέπει
να πάρει τη θέση που της αξίζει στο νέο κόσμο που διαμορφώνεται!























Επιτέλους πρέπει να αντιληφθεί η Ελλάδα οτι δεν γυρίζει όλος ο κόσμος γύρω απο τα εθνικά μας ζητήματα.
Είναι εξαιρετικά σημαντικά και πρέπει να προωθούνται, αλλά δεν μπορεί
να γυρνάμε την πλάτη σε φλέγοντα ζητήματα όπως η οικονομική κρίση, η
κλιματική αλλαγή, το Ιράκ, το Νταρφούρ ή τα πυρηνικά. Για να έχεις φωνή στο διεθνές σύστημα, για να είσαι κάποιος και όχι απλά ένας, οφείλεις να έχεις θέσεις. Οφείλεις
να δεις τον κόσμο, να εξηγήσεις στους εταίρους σου πως τον
αντιλαμβάνεσαι και πως αντιλαμβάνεσαι τον μελλοντικό ρόλο σου μέσα σ'
αυτόν. Ειδάλλως κάθε φορά θα εξίστασαι και θα διερωτάσαι σε κάθε
αναγνώριση ''Δημοκρατίας της Μακεδονίας'' ή ''Τουρκικής Δημοκρατίας
Βορείου Κύπρου'' ή σε κάθε επίσκεψη του κάθε Ομπάμα στον κάθε Ερντογάν.
Κατά την διάρκεια του Ψυχρού πολέμου είχαμε μια ισχυρή εξωτερική
πολιτική, και εκφράζαμε ως χώρα την άποψη μας στα διεθνή θέματα.
Μπορούμε να το καταφέρουμε και τώρα!


Στόχος μας πρέπει να είναι πολιτικά, πολιτιστικά, επενδυτικά, επιχειρηματικά, αναπτυξιακά να πρωταγωνιστούμε στο χώρο των Βαλκανίων, της Μεσογείου και της Μ. Ασίας.


Πρέπει επιτέλους να εκτεμαλλεύομαστε τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται…..

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Σελίδες