Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και όχι με τον συνηθισμένο «ακτιβισμό», που δεν χάνουν ευκαιρία να διαλαλούν, αδαπάνως, ορισμένοι αστυνομικοί συντάκτες ή κομμένες κεφαλές στις τηλεοπτικές ειδήσεις. Δήθεν πρωτοφανές «ανθρωποκυνηγητό» (τι ξύλινη έκφραση), δήθεν έρευνες για αποκαλυπτικά στοιχεία σε γείτονες, κυκλώματα της παρανομίας, φακέλους, δρομολόγια θανάτου κ.λπ.
Τα τετριμμένα και μαζί τα ευφάνταστα, που αποδείχθηκαν έως τώρα αναποτελεσματικά.
* Γιατί αναποτελεσματικά; Δεν θα αναλύσουμε σήμερα αλλά αύριο την αναβιωμένη θεωρία «ο Χρυσοχοΐδης είναι τυχερός, τα θύματα είναι άτυχα», επειδή μπορεί να έχει αξιώσεις αληθείας, αλλά γενικώς είναι μονομερής και άδικη.
Ομως αληθεύει ότι εκτός από την «τυχαία περίπτωση του
φονευθέντος τρομοκράτη Λ. Φούντα» όλες οι άλλες σημαντικές παραμένουν στο σκοτάδι. Η δολοφονία του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα, του μικρού Αφγανού, η επίθεση κατά του Alter, η τραγική δοκιμασία των τριών νεκρών της Marfin στο Υποκατάστημα της Σταδίου. Τίποτα ουσιαστικό δεν φωτίστηκε.
* Το ίδιο συμβαίνει με την υπόθεση του Σωκράτη Γκιόλια. Εκτέλεση νωρίς τα χαράματα αλλά υπόθεση έρευνας σε πλήρη μεσάνυχτα. Λάθος βασικού προσανατολισμού εξαρχής για τον χαρακτήρα, τα κίνητρα του εγκλήματος, την αρμοδιότητα έρευνας. Τελικά ανέλαβε την υπόθεση η Αντιτρομοκρατική. Οχι οι Υπηρεσίες Κοινού Εγκλήματος. Ομως και η Αντιτρομοκρατική δεν έχει αναλάβει τις προηγούμενες υποθέσεις;
Και μάλιστα είτε με παχιά λόγια και υποσχέσεις συνοδευτικές είτε με διαρροές για επικείμενες συλλήψεις ή αποκαλύψεις.
* Μακάρι να συμβούν τα αντίθετα όσων και τώρα δηλώνονται από πολιτικούς και κόμματα. Πως δηλαδή οι Αρμόδιες Αρχές θα διαλευκάνουν άμεσα την (όντως) σκοτεινή αυτή υπόθεση, καθώς μέχρι τότε αδικείται και η μνήμη του Σωκράτη Γκιόλια. Πως θα συλληφθούν το ταχύτερο δυνατόν οι δολοφόνοι. Γιατί βεβαίως υπάρχουν κι άλλα παχιά λόγια, που δεν τα πιστεύει κανείς: «Η Δημοκρατία και η Δημοσιογραφία δεν τρομοκρατούνται και δεν φοβούνται». Οι δημοσιογράφοι πάντως φοβούνται αυτές τις μέρες. Ιδιαίτερα τις δολοφονίες σε ενέδρες θανάτου χωρίς διακρίσεις για κανέναν. Χωρίς βαθύτερους σκοπούς και στόχους.
* Θα καθυστερήσει η αποκάλυψη των εκτελεστών του Σωκράτη Γκιόλια; Ετσι φαίνεται. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο, καθώς οι περισσότερες υποθέσεις από την εποχή της «17 Νοέμβρη» και του ΕΛΑ γνώρισαν αυτή την πολύχρονη εκκρεμότητα. Δεν είναι δηλαδή κάτι ασυνήθιστο.
Η νέα κυβέρνηση θέλησε να δείξει ότι –μετά μάλιστα την υπόθεση Φούντα και 2–3 συλλήψεις– έχει καταφέρει αποφασιστικό χτύπημα και στη νέα μορφή τρομοκρατίας.
Αποδείχθηκε ότι δεν συμβαίνει αυτό, χωρίς κανέναν έτοιμο να πετροβολήσει την κυβέρνηση και την ΕΛ.ΑΣ. Οσο κι αν η κυβέρνηση κυρίως θέλησε εύκολα να μηδενίσει τα προβλήματα αυτά.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου