Xωρίς πλοία κινδυνεύουν να μείνουν τα νησιά μας

 της Κατερίνας Πριφτή
Με «άσο στο μανίκι» την ανάγκη ακτοπλοϊκής σύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και ενώ έχουν ξεκινήσει οι διαβουλεύσεις για την κάλυψη των άγονων γραμμών, πάντα έναντι κρατικών επιδοτήσεων, οι ακτοπλόοι θέτουν εκ νέου θέμα βιωσιμότητας του κλάδου προειδοποιώντας ότι υπάρχει κίνδυνος για τη… χειμερινή περίοδο.
Το θέμα της αύξησης των επιδοτήσεων αλλά και της άμεσης καταβολής τους, δεν τέθηκε ευθέως στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου της Ένωση Επιχειρήσεων Ναυτιλίας - η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι εκπροσωπεί, με εξαίρεση της Hellenic Seaways, μικρότερες εταιρείες του κλάδου που προσβλέπουν τις επιδοτήσεις. Ήταν όμως το ουσιαστικό ζητούμενο αφού η σειρά των πάγιων οικονομικών και θεσμικών αιτημάτων που έθεσαν, δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν -ακόμη και αν υπήρχε η θέληση- από τη μια μέρα στην άλλη ώστε να «προλάβουν» την πτώχευση των ακτοπλοϊκών εταιρειών που κατά την ΕΕΝ μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Όπως ανέφερε πάντως ο πρόεδρος της Ένωσης, Απόστολος Βεντούρης «η ακτοπλοϊκή οικογένεια βαίνει προς πτώχευση» με τις ζημίες του συνόλου των εταιρειών του κλάδου να υπολογίζονται για το 2010 σε 200 εκ. ευρώ ενώ «διατηρούνται μόνο ελέω των τραπεζών» χάριν των οποίων «θα βγάλουν το χειμώνα».
«Το καράβι της ακτοπλοΐας βάζει νερά» είπε χαρακτηριστικά ενώ με την
άποψη αυτή φαίνεται να συνηγορεί και η μελέτη για «τα προβλήματα και τη βιωσιμότητα της ακτοπλοΐας», που εκπονήθηκε κατά παραγγελία της ΕΕΝ από το Πανεπιστήμιο Πειραιά υπό τον καθηγητή Βαγγέλη Σαμπράκο.
Η επιστημονική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο η ικανοποίηση των αιτημάτων της ΕΕΝ θα εξασφαλίσουν την βιωσιμότητα του κλάδου ωστόσο δεν φάνηκε να έχουν διερευνηθεί οι συνέπειες μιας τέτοιας «πολιτικής επιλογής» για τους ναυτικούς και τις θέσεις εργασίας, την απρόσκοπτη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και άλλες παραμέτρους. Αυτό καθώς η μελέτη, όπως τουλάχιστον παρουσιάστηκε από τον κ. Σαμπράκο, στα βασικά συμπεράσματά της εστιάζει στα οικονομικά των εταιρειών και τη στήριξη του τουρισμού χωρίς να φαίνεται να διερευνά το σκεπτικό του «νομοθέτη» που φυσικά στοχεύει και στην εξυπηρέτηση κοινωνικών αναγκών.
Ένωση και συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν θερμά κατάργηση των μη ανταποδοτικών τελών υπέρ τρίτων που επιβαρύνουν το ναύλο σε ποσοστό 27,9% για τους επιβάτες και 39% για τα οχήματα. Ωστόσο κάποια εκ των τελών αυτών, σίγουρα όχι όλα, αποδίδονται π.χ. στο ΝΑΤ άρα ενδεχόμενη κατάργηση θα πρέπει υπολογιστεί βάσει των συνεπειών που θα επιφέρει.
Παράλληλα βάσει και της μελέτης θα πρέπει να καταργηθεί η υποχρεωτική δρομολόγηση των πλοίων επί 10μήνου και ουσιαστικά να μειωθεί προς το «ορθολογικότερο» βάσει εποχικότητας αλλά και να προσαρμοστεί -προς τα «κάτω»- ο αριθμός μελών πληρώματος. Αμφότερα τα δύο ζητήματα επηρεάζουν θέσεις εργασίας ενώ ειδικότερα η διάρκεια υποχρεωτικής δρομολόγησης εγείρει θέμα συνοχής της χώρας και εξυπηρέτησης των μικρών νησιών, τους… μη επιχειρηματικά κερδοφόρους μήνες.
Παράλληλα ο κ. Σαμπράκος έθεσε θέμα υστέρησης λιμενικών υποδομών, προβλήματα πυκνότητας δικτύων, αλλά και κατάργησης του ορίου ηλικίας των πλοίων που όμως έχει καταργηθεί εδώ και χρόνια!
πηγή