Η Κύπρος αντιμετωπίζει σήμερα θανάσιμο κίνδυνο από την ελλοχεύουσα τουρκική κατακτητική πολιτική που -πέραν τής διά πυρός και σιδήρου διαρπαγής του 40% της έκτασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και των ανήκουστων ωμοτήτων που τα τουρκικά στρατεύματα εις βάρος του λαού μας στα 1974, διέπραξαν- προωθούν μεθοδικά και με συντεταγμένες επιστημονικές και τη δημογραφική μας αλλοτρίωση. Γνώστες από εκατονταετίες τώρα της δημογραφικής αποψίλωσης του Ελληνισμού και -παράλληλα- του εμπλουτισμού του δημογραφικού τους εκτοπίσματος, έχουν επιτύχει να καταφέρουν σε βάρος της ελληνικής πατρίδας θανάσιμα πλήγματα. Γιατί οι Τούρκοι δεν είναι μόνο τη συριακή Αλεξανδρέττα που, σχετικώς πρόσφατα, βίαια με τον δημογραφικό εκτουρκισμό της ενέταξαν στην τουρκική επικράτειαν, καθώς και τα ελληνικότατα νησιά της Τενέδου και της Ίμβρου, αλλά και πολύ παλιότερα έχουν αναγάγει σε απίστευτα υψηλήν επιστημονική περιωπή τη δημογραφική αλλοτρίωση σε τεράστιες εκτάσεις του μικρασιατικού χώρου.
Γιατί οι Οθωμανοί Τούρκοι που πήραν τ’ όνομά τους από τον ιδρυτή του κράτους τους Οθμάν ή Οσμάν, όταν έφτασαν στο δεύτερο μισό του 13ου μ.Χ. αιώνα από την αρχική κοιτίδα τους, το περσικό Χορασάν, για να εγκατασταθούν -καταδιωγμένοι απ’ τους Μογγόλους- και με αρχηγό τον νεαρό Ερτογρούλ στα ΝΑ μικρασιατικά εδάφη, και συγκεκριμένα στα βυζαντινά Αγγελόκωμα, τη σημερινή περιοχή του Σογιούτ-Ντόμανιτς, δεν ξεπερνούσαν, σύμφωνα με τις αδιάψευστες ιστορικές πηγές, τις 300 όλες κι όλες οικογένειες. Κι όταν υπολογισθεί πως κάθε οικογένεια είχε και δέκα ακόμα εξαρτώμενους, το οθωμανικό ψυχομέτρι δεν ξεπερνούσε τις τρεις το πιο πολύ χιλιάδες.
Κι όμως με την τακτική του δημογραφικού τους εμπλουτισμού και της παράλληλης δημογραφικής αποψίλωσης του Ελληνισμού -που πέτυχαν με τις γνωστές μεθόδους του παιδομαζώματος, του βίαιου εξισλαμισμού, της κατάκτησης των παράλιων ελληνικών πόλεων με τη σφαγή του αντρικού πληθυσμού και την αιχμαλωσία / εκτουρκισμό των γυναικόπαιδων- δημιούργησαν έθνος εκατομμυρίων που κατέκτησε ολόκληρο τον μικρασιατικό χώρο, εξοντώνοντας τον Ελληνισμό απ’ τις πανάρχαιες κοιτίδες του - τον Πόντο, τη Σαμψούντα, την Αμάσεια, την Τραπεζούντα, την
Έφεσο, την Καλλίπολη, τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, την Πέργαμο, την Κώρυκο, τη Μερσίνα, την Αττάλεια, τη Μελιτινή, τις Κυδωνίες, τα Άδανα και δεκάδες άλλες - αλλά και να κατακτήσουν το νότο και τον κεντρικό ευρωπαϊκό χώρο, που θα περισωθεί τελικά από κάποιες απίστευτες κι απίθανες ιστορικές συντεταγμένες.
Στην Κύπρο πρόσφατα η δημογραφική αλλοτρίωση -δεν μιλάμε για την πρώτη τουρκική διακατοχή του 1571 και εξής, γιατί είναι σ’ όλους μας γνωστή- ξεκίνησε σύρριζα από τις πρώτες εβδομάδες της τουρκικής κατοχής του βόρειου τμήματος της πατρίδας μας. Τότες, μετά τις επανειλημμένες διεθνείς καταγγελίες μας, ψέλλισαν πως επρόκειτο για περιορισμένης χρονικής εμβέλειας εποχιακούς εργάτες. Σταδιακά, όμως, και με την απουσία δικής μας δυναμικής καταγγελίας του διεθνούς εγκλήματος, οι έποικοι υπερκεράσανε τις 500.000 και πολιτογράφησαν άλλο ένα εκατομμύριο, που βρίσκονται στην Τουρκία -όπως αποκάλυψε Τούρκος βουλευτής σ’ Ελληνοκύπριο ευρωβουλευτή- κι είν’ έτοιμοι να εξασκήσουν το «εκλογικό τους δικαίωμα» (σε εισαγωγικά βέβαια), όταν επιστεί η κατάλληλη στιγμή.
Πέραν, όμως, της εκρίζωσης του ελληνοκυπριακού στοιχείου στην κατεχόμενη Κύπρο και την αντικατάστασή του μ’ εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους, η Τουρκία προωθεί την εγκατάσταση παράνομων ισλαμιστών μεταναστών. Έτσι, ενώ το 1990 υπήρχαν 8.000 περίπου μετανάστες, βασικά Πόντιοι, το 1995 ο αριθμός των μεταναστών (κυρίως νόμιμων) ανήλθε στις 30.000, το 2000 ξεπέρασε τις 70.000 (από τους οποίους το 50% ήσαν νόμιμοι και το υπόλοιπο 50% παράνομοι), το 2005 ο αριθμός τους (νόμιμων και παράνομων) ξεπέρασε τις 150.000, το 2010 ο αριθμός των νόμιμων και παράνομων μεταναστών υπερκέρασε τις 210.000 και προσεγγίζει τις 220.000. Και δεν είναι μόνο εθνικό / δημογραφικό το πρόβλημα. Είναι και οικονομικοδημοσιονομικό ταυτόχρονα. Γιατί η συναφής χρηματοδότηση των μεταναστών διενεργείται κατά 30% από μέρους της ΕΕ, ενώ το 70% της συνολικής δαπάνης καταβάλλει ο Κύπριος φορολογούμενος.
Μας αναφέρθηκε περίπτωση, σύμφωνα με την οποία πολύτεκνος Πακιστανός χρηματοδοτείται από τις υπηρεσίες μας με €15.000 το μήνα. Με βάση τα στοιχεία που κατέχουμε, το Γραφείο Ευημερίας καταβάλλει καθεχρονικά 32 εκατομμύρια ευρώ στους μετανάστες υπό μορφήν συναφούς επιδότησης, ενώ εκατόν πενήντα εκατομμύρια ευρώ εξάγονται ετήσια από την Κύπρο από λαθρομετανάστες-μετανάστες στις πατρίδες τους. Ωρολογιακή βόμβα έτσι υπάρχει στην εθνικήν οικονομία - μιαν οικονομία που πνευστιά με την οριακήν αύξηση του εθνικού εισοδήματος, αύξησην της τάξης του 3%, οι ποσοστώσεις της οποίας μερίζονται σε 2% προερχόμενες από Κύπριους και 1% από τους ξένους. Έτσι, αν μεταφράσουμε το 1% με τα ποσά που φυγαδεύονται από τους ξένους στις πατρίδες τους, προκύπτει η τεράστια παθογένεια της κυπριακής οικονομίας.
Πέραν, βέβαια, της οικονομίας, θανάσιμοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την πολιτιστική μας υποδομή -τα ήθη, τη θρησκεία και τα έθιμα- τη γλώσσα, -χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις που η εφτάχρονη κι η εννιάχρονη διαμονή δεν οδηγεί στη στοιχειώδη εκμάθηση της ελληνικής, γιατί είναι χρήστες της αγγλικής- την εθνικήν ασφάλεια -κανένας δε γνωρίζει πόσοι και σε ποιο βαθμό διενεργούν κατασκοπία σε βάρος της εθνικής ασφάλειας της πατρίδας μας- ενώ εξόφθαλμη είναι κι η επιβάρυνση του συστήματος υγείας, μιας και κανένας υγειονομικός έλεγχος των όσων παράνομα εισέρχονται στην Κύπρο, δεν διενεργείται, με ορατούς τους κινδύνους να σημειωθούν σοβαρές ασθένειες ενδημικές, που θα επιβαρύνουν περισσότερο το ήδη βεβαρημένο σύστημα διαβίωσης του κυπριακού λαού.
Σήμερα υπολογίζεται πως το 50% των παιδιών που γεννιούνται είναι παιδιά ξένων. Σ’ αυτά τα παιδιά ποιος θ’ αρνηθεί την παροχή της κυπριακής ιθαγένειας, και ποιος μπορεί να υπολογίσει την αναπόδραστη δημογραφική ανατροπή που θα σημειωθεί, όταν είναι γνωστή η ξενική πολυγονιμότητα κι η δική μας προϊούσα υπογονιμότητα; Σημειώνεται έτσι με τους διασκελισμούς ακρίβειας μαθηματικής, πλήρης ανατροπή της δημογραφικής μας σύνθεσης μ’ αποτέλεσμα ο ελληνοκυπριακός πληθυσμός μόλις και μετά βίας να προσεγγίζει σήμερα το 53%, ενώ σε λίγα χρόνια θα συνιστά θλιβερή μειονότητα!
Ζητείται γι’ αυτό ριζική και εκ βάθρων αναθεώρηση του συστήματος αντίκρισης και διερεύνησης των αιτητών παροχής δικαιώματος εγκατάστασης και εξάσκησης επαγγέλματος στην Κύπρο. Γιατί, ενώ στο εξωτερικόν οι αιτήσεις διερευνώνται κι ελέγχονται σ’ ένα μόλις μήνα, σ’ εμάς ο γραφειοκρατικός μηχανισμός κι η αδιαφορία οδηγεί στις συναφείς διερευνήσεις σε δυο κι ίσως σε περισσότερα χρόνια με τις γνωστές οδυνηρές επιπτώσεις που αναφέρθηκαν.
Η πατρίδα αντιμετωπίζει κινδύνους έσχατους. Το πρόβλημα εθνικής μας επιβίωσης χρειάζεται αναπόδραστα έγκαιρες τομές. Οι καιροί δεν είναι άλλο μενετοί…
* Πρόεδρος της Κίνησης για τη Σωτηρία της Κύπρου
Το παραπάνω κέιμενο είναι από την ομιλία του Π. Στυλιανού στην πρόσφατη ημερίδα για την λαθρομετανάστευση στην Λάρνακα
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου