ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ, «Θα γηράσκετε αεί εργαζόμενοι» τονίζουν πλέον οι Βρυξέλλες προς τους πολίτες των κρατών-μελών της ΕΕ, ενώ παράλληλα τους προειδοποιούν ότι αν οι ηλικίες συνταξιοδότησης δεν αυξηθούν τότε στο ορατό μέλλον «δεν θα υπάρχει ούτε σάλιο στα Ταμεία» για την παροχή των συντάξεων. «Τα πράγματα είναι απλά. Σήμερα αναλογούν τέσσερις εργαζόμενοι ανά έναν συνταξιούχο, αλλά λαμβανομένης υπόψη της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού στην Ευρώπηη αναλογία θα γίνει σταδιακώς δύο προς ένα, και τότε δεν θα υπάρχουν
πλέον οι πόροι για την παροχή αξιοπρεπών συντάξεων» δήλωσε χαρακτηριστικά ο αρμόδιος για τις κοινωνικές υποθέσεις επίτροπος κ. Λάζλο Αντορ, ο οποίος ανακοίνωσε χθες από τις Βρυξέλλες την πρωτοβουλία της Επιτροπής να θέσει επί τάπητος το ζήτημα της βιωσιμότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων στην Ευρώπη. Προς τον σκοπό αυτόν η Επιτροπή δημοσιοποίησε χθες μια δέσμη ιδεών, υπό τη μορφή «Πράσινης Βίβλου», για την αντιμετώπιση του προβλήματος και εγκαινίασε μια περίοδο διαλόγου επί του θέματος, η οποία θα περατωθεί περί τον Νοέμβριο. Στη συνέχεια η Επιτροπή θα υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη ότι τα ζητήματα του κοινωνικού κράτους εξακολουθούν να βρίσκονται στην ΕΕ υπό τον έλεγχο των εθνικών κυβερνήσεων και συνεπώς τα περιθώρια παρέμβασης των Βρυξελλών είναι σχετικώς περιορισμένα. Αυξημένα περιθώρια παρέμβασης έχουν ωστόσο οι Βρυξέλλες όταν υπάρχει σοβαρή δημοσιονομική επιδείνωση συνεπεία της αύξησης των συνταξιοδοτικών δαπανών, αλλά και σε σχέση με τη χρήση των αποθεματικών των συνταξιοδοτικών ταμείων. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίον η παρακολούθηση του διαλόγου και η υποβολή των προτάσεων θα γίνει όχι μόνο από τον κ. Αντορ, αλλά και από τους επιτρόπους κκ. Ολι Ρεν και Μισέλ Μπαρνιέ.
Επί της ουσίας πάντως η Επιτροπή κατέστησε σαφές χθες ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, έτσι όπως λειτούργησε ως σήμερα, δεν έχει περιθώρια βιωσιμό τητας. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Επιτροπή η «ρίζα του κακού» βρίσκεται στο γεγονός ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια το προσδόκιμο ζωής του μέσου Ευρωπαίου αυξήθηκε κατά πέντε χρόνια, ενώ οι ηλικίες συνταξιοδότησης στο διάστημα αυτό εμφάνισαν γενική μείωση. Λαμβανομένου υπόψη ότι στα επόμενα πενήντα χρόνια αναμένεται επίσης αύξηση του προσδόκιμου κατά ακόμη επτά χρόνια, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν δεν αυξηθεί η μέση ηλικία συνταξιοδότησης (τουλάχιστον κατά επτά χρόνια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Κομισιόν που δεν δημοσιοποιούνται ακόμη) τότε είτε θα πρέπει να μειωθούν δραστικά οι συνταξιοδοτικές αποδοχές είτε θα πρέπει να αυξηθούν σημαντικά οι συνταξιοδοτικές εισφορές. Κατά την Επιτροπή η μεν πρώτη λύση θεωρείται κοινωνικά προβληματική, η δε δεύτερη λύση κρίνεται οικονομικά ασύμφορη. Κατόπιν τούτου η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αύξηση της μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης είναι μονόδρομος, κυρίως δε για χώρες όπως η Ελλάδα, που μαζί με το (πλούσιο) Λουξεμβούργο και την Κύπρο δαπανά σήμερα τα σχετικώς μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΕΠ της (πάνω από 10%) για την κάλυψη των συνταξιοδοτικών δαπανών.
Ως προς την υπάρχουσα κατάσταση σε όλη την Ευρώπη οι άνδρες βγαίνουν κατά κανόνα στη σύνταξη περί το 65ο έτος της ηλικίας τους και οι γυναίκες περί το 60ό έτος. Στην πράξη ωστόσο οι άνδρες συνταξιοδοτούνται κατά μέσον όρο στο 62ο έτος της ηλικίας τους και οι γυναίκες περί το 58ο έτος. Στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες όπου το φαινόμενο των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων είναι εκτεταμένο η πραγματική μέση ηλικία συνταξιοδότησης είναι ακόμη μικρότερη. Ταυτόχρονα στις άλλες οικονομικώς αναπτυγμένες χώρες της Γης (ΗΠΑ, Ιαπωνία κ.ά.) τα όρια της ηλικίας συνταξιοδότησης έχουν ήδη υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας, στη δε Ιαπωνία προσεγγίζουν σε κάποιες περιπτώσεις το 70ό έτος. Συνεπώς κατά την Επιτροπή η ΕΕ οφείλει και αυτή να ακολουθήσει την ίδια οδό, κυρίως δε οι χώρες όπως η Ελλάδα, που έχει δημοσιονομικό πρόβλημα, αλλά και η Γερμανία της οποίας η υπογεννητικότητα είναι εξαιρετικά υψηλή.
απο ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου