Αυτά προέκυψαν από τις δηλώσεις του υπεύθυνου οικονομικών στο επιτελείο, ταξιάρχου Μαράν Προζένφερ. Η ιστοσελίδα ονομάζεται «Αρένα» και εντάσσεται στον ευρύτερο οικονομικό σχεδιασμό των IDF μετά τον πόλεμο στο Λίβανο το 2006. Η διαδικτυακή πλατφόρμα έχει στόχο να μειώσει τα έξοδα αγοράς και διαχείρισης υλικών, σε όλα τα στάδια.
Τα υλικά που συναλλάσσονται πιο συχνά είναι εξοπλισμός
γραφείου, καλώδια χαλκού, τηλεοράσεις και συστήματα καθαρισμού νερού. Οποιοδήποτε υλικό μείνει χωρίς αγοραστή, μεταφέρεται προς πώληση στην πολιτική αγορά. Σε ύστερο στάδιο αναμένεται να μπουν σε αγοραπωλησία και πυρομαχικά, εξαρτήματα όπλων και λοιπά επιχειρησιακά υλικά.
Στo πλαίσιο της προσπάθειας βέλτιστης οικονομικής διαχείρισης, ο Στρατός προσφέρει βραβείο 610 ευρώ περίπου, σε κάθε οπλίτη που έχει κάποια καλή ιδέα που συμβάλλει στη μείωση των δαπανών. Μία από τις ιδέες που άρεσε στον ταξίαρχο Μαράν Προζένφερ ήταν από έναν οπλίτη ο οποίος πρότεινε, κάθε στρατιωτικό αντικείμενο να φέρει ετικέτα με την τιμή του, θεωρώντας ότι αν ο καθένας γνώριζε τι πραγματικά κοστίζει το κάθε αντικείμενο που χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της θητείας του, θα το χρησιμοποιούσε με περισσότερη σύνεση και σοβαρότητα.
Τέλος, ο ταξίαρχος τόνισε τη φιλοσοφία που έχει καλλιεργηθεί για πολλές δεκαετίες τώρα στις ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις και η οποία θέλει όλες τις καινοτομίες να έρχονται από τα κατώτερα κλιμάκια, δίνοντας τη δυνατότητα στους χαμηλόβαθμους να αναπτύσσουν πνεύμα πρωτοβουλίας.
Ίσως ανάλογη προσέγγιση να βοηθούσε και τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ειδικά με όσους χειρίζονται μηχανολογικό εξοπλισμό χωρίς σύνεση για το κόστος των βλαβών που μπορούν να προκαλέσουν και των ευρύτερων κινδύνων, αλλά και για όσους θεωρούν τον φορητό οπλισμό ως «εξοπλισμό»… βοσκού ή ως ακόντιο προς πέταγμα. Ουκ ολίγα τα παραδείγματα ανεγκέφαλων στο youtube που με περισσή ηλιθιότητα παρουσιάζονται να πετάνε το τυφέκιό τους όσο πιο μακριά μπορούν.
Όσον αφορά την ανάπτυξη πρωτοβουλιών από τα χαμηλά κλιμάκια, πρέπει να είναι καλοδεχούμενη από τη διοίκηση της μονάδας ή του σχηματισμού. Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί πολιτική ηγεσία που θα κατανοεί καλύτερα τα στρατιωτικά ζητήματα και θα αισθάνεται μέρος της «στρατιωτικής αλυσίδας», όχι της κομματικής, που σημαίνει ότι με το πρώτο «στραβοπάτημα» θα καταβάλλεται προσπάθεια να αποποιηθούν όλα τα κομμάτια της αλυσίδας των ευθυνών τους, με αποτέλεσμα να την πληρώνει ο πιο αδύναμος κρίκος. Με άλλα λόγια απαιτείται οι διοικητές να δέχονται τις καινοτόμες προτάσεις των υφισταμένων τους, έχοντας όμως κάλυψη από τα ανώτερα κλιμάκια, τα οποία πρέπει να καλύπτονται από την πολιτική ηγεσία, εργαζόμενοι όλοι για ένα κοινό στόχο. Και πάνω απ’ όλα χρειάζεται αξιοκρατία...
Κάποτε υπερηφανευόμασταν για τις πρωτοβουλίες και το πολυμήχανο πνεύμα του Έλληνα. Οι πολιτικές ηγεσίες κατάφεραν να καλλιεργήσουν όλα αυτά τα χρόνια πνεύμα αποφυγής των ευθυνών, γιατί ποιος θέλει να είναι το κορόιδο που αντί ηθικής ανταμοιβής (το λιγότερο) θα πληρώσει ακριβά το καλό που πάει να κάνει;
απο DEFENCE-POINT.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου