ΙΣΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Η Γερμανία είναι ηγέτιδα χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πολιτικό και δη το οικονομικό βάρος της είναι αδιαμφισβήτητο. Θεωρείται η ατμομηχανή της Ένωσης. Η Κύπρος ανέκαθεν διατηρεί καλές σχέσεις με τη Γερμανία. Κρίνουμε ότι αυτές πρέπει να εμβαθυνθούν ακόμα περισσότερο, εξαιτίας ακριβώς του ρόλου και της ενεργού δράσης της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και στα επιμέρους ευρωπαϊκά και διεθνή ζητήματα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να ιδωθεί και η τελευταία παρέμβαση της καγκελαρίου Μέρκελ, η οποία εμφανίζεται έτοιμη να βοηθήσει στο Κυπριακό.

Δεν αποκλείεται η καγκελάριος να αναλάβει πρωτοβουλίες, κυρίως ενόψει της
επίσημης επίσκεψής της στο νησί, τον προσεχή Ιανουάριο. Είναι γνωστό ότι η Γερμανία διατηρεί καλές σχέσεις με την Τουρκία, παρά τη στάση που τηρεί στην ένταξή της στην ΕΕ. Η Άγκελα Μέρκελ ρωτήθηκε πρόσφατα σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο Πρωθυπουργό, κατά πόσον η Τουρκία ευθύνεται για το αδιέξοδο στο Κυπριακό. Έδωσε την εξής διπλωματική απάντηση: «Συνήθως, όπου πρέπει να επιλυθεί ένα πρόβλημα, και οι δύο πλευρές πρέπει να προσεγγίσουν η μία την άλλη».
Η θέση της Μέρκελ αποδίδει και ανταποκρίνεται στα συνήθη διπλωματικά θέσμια. Σε μια διαπραγμάτευση, είναι αναμενόμενο ότι και οι δύο πλευρές καλούνται να προβούν σε τέτοιες κινήσεις, ενέργειες ή και παραχωρήσεις, ώστε να επικρατήσει μια win-win κατάσταση, δηλ. όπου και οι δύο πλευρές κερδίζουν χωρίς να χάνουν πολλά και, κυρίως, χωρίς να πλήττονται η αξιοπρέπεια και τα συμφέροντά τους. Αυτά, βέβαια, συμβαίνουν όταν αντίπαλοι είναι πολιτισμένες και δημοκρατικές χώρες, που κατανοούν και παίζουν το παιγνίδι των δημοκρατικών διαδικασιών. Η Λευκωσία αντιλαμβάνεται αυτό το παιγνίδι και θεωρεί ότι η επιδιωκόμενη λύση στο Κυπριακό πρέπει να βασίζεται στις αρχές του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου, με τις ανάλογες εκατέρωθεν υποχωρήσεις. Με κορωνίδα, φυσικά, την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Τέτοιες  αρχές δεν ανευρίσκονται στην τουρκική πολιτική, που στηρίζεται στη λογική του τουρκικού παζαριού.
Η Τουρκία απαιτεί 10 για να εισπράξε 15 ή και 20. Ο παραλογισμός, η αρπακτικότητα, η στρεψοδικία και η μπαμπεσιά είναι χαρακτηριστικά της τουρκικής διπλωματίας. Η Μέρκελ είπε ότι κατά την επίσκεψή της στο νησί, θα εξετάσει αν μπορεί η Γερμανία να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην επίλυση των διαφορών Κύπρου και Τουρκίας, σημειώνοντας ότι αυτό είναι σημαντικό για τη συνεργασία της ΕΕ με το ΝΑΤΟ, σε θέματα ασφαλείας. «Λέμε επίσης ξεκάθαρα στην Κύπρο ότι αυτό βρίσκεται στην ατζέντα μας και ότι πρέπει να μετακινηθούν και οι δύο πλευρές. Για να λυθεί ένα πρόβλημα και οι δύο πλευρές πρέπει να μετακινηθούν», είπε η Μέρκελ. Η Γερμανίδα καγκελάριος θέτει δύο καίρια ζητήματα. Πρώτον, η συνεργασία ΕΕ και ΝΑΤΟ, που παρακωλύεται από προβλήματα που προκαλεί η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ αλλ’ όχι της ΕΕ, εξαιτίας της Κύπρου, που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ αλλά μέλος της ΕΕ. Δεύτερον, η μετακίνηση των δύο πλευρών.
Είναι εμφανές ότι η Μέρκελ, για να μη δυσαρεστήσει τον Ερντογάν, προτίμησε τις ίσες αποστάσεις. Η Γερμανία, όμως, γνωρίζει ότι η ελληνική πλευρά, διά του Δ. Χριστόφια, προέβη ήδη σε μονομερείς, γενναιόδωρες παραχωρήσεις προς τους Τούρκους, τις οποίες εκείνοι απέρριψαν. Άρα, η μία πλευρά, η ελληνική, μετακινήθηκε. Η τουρκική όχι μόνο δεν μετακινείται, αλλά και παίζει επικοινωνιακά με προθεσμίες και ορόσημα, πουλώντας μούρη στους ξένους ότι, επειδή ψήφισε το σχέδιο Ανάν, δεν θα κάνει άλλες… υποχωρήσεις και δήθεν θέλει λύση σε δύο μήνες. Το ταγκό χορεύεται με δύο. Η ελληνική πλευρά δεν θέλει να χορέψει ξανά το χορό του Ζαλόγγου.
πηγη