Μετωπική για τις συμβάσεις

Οι εργοδότες εμφανίζονται διχασμένοι. Από τη μια ο ΣΕΒ προειδοποιεί πως οι περιορισμοί στην ισχύ των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συμβάσεων θα αναγκάσουν πολλές επιχειρήσεις να προβούν σε απολύσεις και από την άλλη οι εκπρόσωποι των μικρομεσαίων επιχειρηματιών (ΓΣΕΒΕΕ) και των εμπόρων (ΕΣΕΕ) τάσσονται υπέρ της γραμμής που έχει χαράξει η Λούκα Κατσέλη, για τη θέσπιση κριτηρίων.

Ανάμεσα σε αυτά τα κριτήρια -σύμφωνα με πληροφορίες- αναμένεται να είναι και το εξής: αν απολύεται εργαζόμενος από επιχείρηση που έχει υπογράψει επιχειρησιακή σύμβαση, η αποζημίωσή του να καθορίζεται με βάση το ύψος του μισθού πριν από την περικοπή.
Η ΓΣΣΕ, από την άλλη, χαράσσει τη δική της κόκκινη γραμμή, θέλοντας να
μετατρέψει το νομοσχέδιο σε «οδικό χάρτη» διάσωσης επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας, καθώς οι εργαζόμενοι φοβούνται γενική απορρύθμιση του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, με απώτερο σκοπό την καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων.

Ο αν. υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης, πάντως, μιλώντας χθες σε συνέδριο του Συνδέσμου Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού είπε μεταξύ άλλων πως «οι απολύσεις, η αύξηση της ανεργίας και οι μειώσεις των αποδοχών δεν λύνουν το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων».
Η γραμμή που έχει χαράξει η υπουργός Εργασίας, Λούκα Κατσέλη, κινείται στο πνεύμα των «επιχειρησιακών συμβάσεων ειδικών συνθηκών», της εφαρμογής δηλαδή του μέτρου σε ζημιογόνες επιχειρήσεις για την αποφυγή λουκέτων με συγκεκριμένη περίοδο εφαρμογής (1+1 χρόνο).
Διαβουλεύσεις Ολα θα διευκρινιστούν μέσα από τις διαβουλεύσεις που ξεκινούν την ερχόμενη εβδομάδα, αφού το νομοσχέδιο πρέπει να κατατεθεί μέχρι το τέλος του έτους. Κοινή γραμμή πλεύσης όλων των κοινωνικών εταίρων είναι η άρνησή τους να δεχτούν την κατάργηση της επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων σε μη συνδικαλισμένους εργαζόμενους και εργοδότες.
Παρά τη σύμπνοια, η τρόικα επέμεινε στη ρύθμιση που ανοίγει «παράθυρο» για ατομικές συμβάσεις σε επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη οργανώσεων, ενώ δεν αποκλείεται το ακανθώδες αυτό θέμα να μη ρυθμιστεί στην παρούσα φάση, αλλά να παραπεμφθεί για το μέλλον.
ΣΕΒ απέναντι σε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ Εμφύλιος στις εργοδοτικές οργανώσεις
Εμφύλιος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στις εργοδοτικές οργανώσεις αναφορικά με το θέμα των επιχειρησιακών συμβάσεων.
Από τη μία πλευρά βρίσκεται ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Βιομηχανιών και από την άλλη, με ενιαία γραμμή, η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας και η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου.
Κύκλοι του ΣΕΒ σχολίαζαν στο «Εθνος» πως «οι απολύσεις προσωπικού είναι το έσχατο μέσο για τις επιχειρήσεις. Με τους περιορισμούς που επιδιώκονται να τεθούν μέσα από το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας θα είναι το πρώτο και ίσως και το μόνο μέσο για να διασωθεί μία επιχείρηση».
Μάλιστα τα ίδια στελέχη του Συνδέσμου παραπέμπουν στην τελευταία δήλωση του προέδρου Δ. Δασκαλόπουλου: «Υπάρχει ήδη ψηφισμένος νόμος (σ.σ.: Λοβέρδου) που ισχύει από τον Μάιο και ο οποίος επιτρέπει αποκλίσεις. Γιατί θέλουμε αυτόν τώρα να τον εξειδικεύσουμε, να τον περιορίσουμε, ουσιαστικά να τον καταργήσουμε; Αν φτιάξουμε ένα σύστημα που απαιτεί προϋποθέσεις ότι η επιχείρηση πρέπει να έχει καταρρεύσει και να διαλύεται και μετά άμα κάνει μια άλλη συμφωνία να μην μπορεί να κάνει άλλες κινήσεις, τότε δημιουργούμε ένα μη εφαρμόσιμο πλαίσιο, που αναγκάζει τις επιχειρήσεις, αυτό που είναι τελευταία τους διέξοδος, οι απολύσεις, να το κάνουν πρώτη και άμεση οδό».
Από την άλλη πλευρά, οι δύο εκπρόσωποι της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ φαίνεται ότι χαράζουν ενιαία γραμμή ως προς τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα πρέπει να μπουν για την εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Ωστόσο, συμφωνούν στην αναγκαιότητα των πρώτων και όπως λέει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος: «Υπάρχει ανάγκη για κάποιες επιχειρήσεις που κινδυνεύουν να κλείσουν να γίνει μία διαπραγμάτευση για τους μισθούς από τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους. Αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει με ελεγχόμενο τρόπο και όχι να επικρατήσει ζούγκλα».
Οπως συμπληρώνει ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης, «είναι ικανοποιητικό το γεγονός το ότι τέθηκε κατώτατο όριο ως προς τη μείωση του μισθού και αυτό που ορίστηκε είναι το χαμηλότερο κλιμάκιο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας».
Συμφωνεί και ο κ. Ασημακόπουλος, ο οποίος επιπλέον τονίζει την ανάγκη να καθοριστούν και όροι για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Οπως οικονομικά αποτελέσματα κλπ.
Πάντως, το θέμα της μη επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων γίνεται προσπάθεια από τους κοινωνικούς εταίρους να συζητηθεί και να θεσπιστεί σε δεύτερη φάση.
Η ΓΣΕΕ θέλει να βάλει «φρένο» στη γενικευμένη ισχύ των επιχειρησιακών συμβάσεων «Οδικός χάρτης» διάσωσης επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας
Σε «οδικό χάρτη» διάσωσης επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας φιλοδοξεί να μετατρέψει η ΓΣΕΕ τον επερχόμενο νόμο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, τον οποίο υποχρεούται να συντάξει το υπουργείο Εργασίας στη βάση του αναθεωρημένου μνημονίου. Η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση θέλει να βάλει φρένο στη γενικευμένη ισχύ των επιχειρησιακών συμβάσεων, θέτοντας την πρώτη γραμμή άμυνας στη διατήρηση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων. «Ούτως ή άλλως, όπου απαιτούνται ειδικές συμφωνίες σε επιχειρήσεις που κινδυνεύουν με λουκέτο, αυτές ήδη γίνονται» έλεγε χθες κορυφαίο συνδικαλιστικό στέλεχος.
Η μεγάλη μάχη θα δοθεί στη διευκρίνιση των «αναγκαίων περιορισμών», υπό την αίρεση των οποίων θα κατισχύουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις. «Αν μιλάμε για επιχειρήσεις που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο πριν από την πτώχευση, τότε για να σώσουμε τις θέσεις εργασίας κι εφόσον συμμετέχουν στο σχέδιο διάσωσης οι τράπεζες και οι εργοδότες, θα συμμετέχουν και οι εργαζόμενοι» συμπλήρωναν κύκλοι της ΓΣΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση το παζάρι αναμένεται να είναι σκληρό και τα σημεία που μένουν να διευκρινιστούν δεν είναι λίγα. Κεντρικό ερώτημα είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες θα μπορεί μια επιχείρηση να υπογράφει επιχειρησιακή σύμβαση και με ποιους περιορισμούς. Θα μπορεί για παράδειγμα να προβαίνει σε απολύσεις, σε εφαρμογή της εκ περιτροπής ή της διαλείπουσας (ενδιάμεσα κενά στο ωράριο εργασίας) απασχόλησης;
Σημαντικό ερώτημα είναι επίσης η διαδικασία κάτω από την οποία θα πραγματοποιείται η διαπραγμάτευση. Στην Ελλάδα το 75% των επιχειρήσεων απασχολούν λιγότερα από 20 άτομα, όταν ο αστικός κώδικας ορίζει ως προϋπόθεση για την ίδρυση σωματείου έναν ελάχιστο αριθμό 21 εργαζομένων.
Στη Γαλλία Σε ορισμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, όπως για παράδειγμα στη Γαλλία, το συνδικάτο του κλάδου ορίζει -σε αντίστοιχες περιπτώσεις- έναν εκπρόσωπο των εργαζομένων για να διαπραγματευτεί την επιχειρησιακή σύμβαση, η οποία όμως πρέπει να εγκριθεί και από το γενικό συνδικάτο του κλάδου.
«Κόκκινο πανί» για τους συνδικαλιστές είναι η ακαμψία της τρόικας στο θέμα της κατάργησης της επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων και στους μη συνδικαλισμένους εργαζόμενους και εργοδότες. Αν αυτή η ρύθμιση τελικώς νομοθετηθεί, τότε θα ανοίξει «παράθυρο» για τη σύναψη ατομικών συμβάσεων και την καταβολή χαμηλών μισθών στις επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη εργοδοτικών οργανώσεων και δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Μένει, ωστόσο, να διευκρινιστεί τι θα γίνεται στην περίπτωση που ο εργοδότης αποχωρεί ή δεν συμμετέχει εξαρχής στην ομοσπονδία του κλάδου του, ενώ ο εργαζόμενος είναι μέλος του σωματείου του.
ΠΗΓΗ