Το πλέον ρεαλιστικό σενάριο για την έξοδο της Ευρώπης
από την κρίση και τη διάσωση του ενιαίου νομίσματος είναι η
ομοσπονδιοποίηση, όπως προτείνει σε άρθρο του στους NY Times ο Πολ
Κρούγκμαν
το ερώτημα εάν μπορεί τελικά η Ευρώπη να σωθεί, χωρίς την προϋπόθεση
της ομοσπονδιοποίησης, που κατέστησε τις ΗΠΑ ενιαίο σύνολο από
συνεργαζόμενες πολιτείες, θέτει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ
Κρούγκμαν, σε άρθρο του στην ηλεκτρονική έκδοση των NY Times.
O Κρούγκμαν ξεκινά το άρθρο με την απαισιόδοξη εκτίμηση πως το ενιαίο νόμισμα ήταν εξ'αρχής καταδικασμένο να αποτύχει, για καθαρά τεχνικούς και πρακτικούς λόγους, καθώς η Ευρώπη - όπως επισημαίνει- δεν είναι δημοσιονομικά ενοποιημένη.
Οι Γερμανοί φορολογούμενοι - αναφέρει ο Κρούγκμαν- δεν αναλαμβάνουν αυτομάτως μέρος της ευθύνης για τις ελληνικές συντάξεις ή για την οικονομική στήριξη των ιρλανδικών τραπεζών όπως συμβαίνει μεταξύ των πολιτειών στις ΗΠΑ, κι ενώ οι Ευρωπαίοι έχουν το νόμιμο δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης σε αναζήτηση εργασίας, στην πράξη, η ελλιπής πολιτισμική ενσωμάτωση - κυρίως η έλλειψη κοινής γλώσσας - καθιστά τους εργαζόμενους λιγότερο ευέλικτους γεωγραφικά, σε σχέση με τους Αμερικανούς πολίτες, γράφει στο άρθρο του.
Ο Πολ Κρούγκμαν παρουσιάζει τέσσερα πιθανά σενάρια για την έκβαση της κρίσης:
Το τέταρτο, αισιόδοξο σενάριο, είναι αυτό της αναβίωσης του ευρωπαϊσμού, του οράματος δηλαδή δημιουργίας της "Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας", το οποίο όπως λέει είναι στο χέρι των ισχυρών της Ευρώπης να το πετύχουν.
Τα άλλα τρία είναι:
Η υιοθέτηση αυστηρών μέτρων λιτότητας κατά το πρότυπο των χωρών της Βαλτικής - λύση που έχει επιλέξει η Ευρώπη, μέχρι στιγμής και η οποία κρίνεται από τον αρθρογράφο ανεπαρκής.
Η αναδιάρθρωση των χρεών, με τον αρθρογράφο να σχολιάζει ότι δυσκολεύεται να σκεφτεί πως η Ελλάδα αλλά και η Ιρλανδία θα αποφύγουν μια τέτοια εξέλιξη.
Και η χρεοκοπία κατά το πρότυπο της Αργεντινής, λύση που ωστόσο δεν φαίνεται να είναι εφαρμόσιμη στην περίπτωση των χωρών της Ευρωζώνης λόγω του ενιαίου νομίσματος.
ΠΗΓΗ
O Κρούγκμαν ξεκινά το άρθρο με την απαισιόδοξη εκτίμηση πως το ενιαίο νόμισμα ήταν εξ'αρχής καταδικασμένο να αποτύχει, για καθαρά τεχνικούς και πρακτικούς λόγους, καθώς η Ευρώπη - όπως επισημαίνει- δεν είναι δημοσιονομικά ενοποιημένη.
Οι Γερμανοί φορολογούμενοι - αναφέρει ο Κρούγκμαν- δεν αναλαμβάνουν αυτομάτως μέρος της ευθύνης για τις ελληνικές συντάξεις ή για την οικονομική στήριξη των ιρλανδικών τραπεζών όπως συμβαίνει μεταξύ των πολιτειών στις ΗΠΑ, κι ενώ οι Ευρωπαίοι έχουν το νόμιμο δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης σε αναζήτηση εργασίας, στην πράξη, η ελλιπής πολιτισμική ενσωμάτωση - κυρίως η έλλειψη κοινής γλώσσας - καθιστά τους εργαζόμενους λιγότερο ευέλικτους γεωγραφικά, σε σχέση με τους Αμερικανούς πολίτες, γράφει στο άρθρο του.
Ο Πολ Κρούγκμαν παρουσιάζει τέσσερα πιθανά σενάρια για την έκβαση της κρίσης:
Το τέταρτο, αισιόδοξο σενάριο, είναι αυτό της αναβίωσης του ευρωπαϊσμού, του οράματος δηλαδή δημιουργίας της "Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας", το οποίο όπως λέει είναι στο χέρι των ισχυρών της Ευρώπης να το πετύχουν.
Τα άλλα τρία είναι:
Η υιοθέτηση αυστηρών μέτρων λιτότητας κατά το πρότυπο των χωρών της Βαλτικής - λύση που έχει επιλέξει η Ευρώπη, μέχρι στιγμής και η οποία κρίνεται από τον αρθρογράφο ανεπαρκής.
Η αναδιάρθρωση των χρεών, με τον αρθρογράφο να σχολιάζει ότι δυσκολεύεται να σκεφτεί πως η Ελλάδα αλλά και η Ιρλανδία θα αποφύγουν μια τέτοια εξέλιξη.
Και η χρεοκοπία κατά το πρότυπο της Αργεντινής, λύση που ωστόσο δεν φαίνεται να είναι εφαρμόσιμη στην περίπτωση των χωρών της Ευρωζώνης λόγω του ενιαίου νομίσματος.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου