Οργή λαών

Με τα βλέμματα ολόκληρης της Διεθνούς Κοινότητας στραμμένα στον αραβικό χώρο, σκληραίνουν τα μέτωπα μεταξύ των αυταρχικών καθεστώτων και των αντιπάλων τους στο Μπαχρέιν, τη Λιβύη και την Υεμένη.
Στην προσπάθειά τους να τραντάξουν συθέμελα το διεφθαρμένο status quo των χωρών τους, οι ανυποχώρητοι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές ποντάρουν σ’ έναν άνεμο αλλαγής παρόμοιο με κείνον που έλαβε χώρα στην Ανατολική Ευρώπη το 1989. Βέβαια, οι συνθήκες, όπως και η γεωπολιτική σημασία της εκάστοτε χώρας διαφέρουν σημαντικά. Και μπορεί το «άρωμα» λαϊκής αντίδρασης να μην είναι ίδιο σε όλες, ωστόσο, το ζητούμενο είναι κοινό - και δεν είναι άλλο από πραγματικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις.
Ειδικότερα, όσον αφορά στη Λιβύη, η Βεγγάζη, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, είναι το επίκεντρο της αιματηρής καταστολής των διαδηλωτών που ζητούν την παραίτηση Καντάφι. Την ίδια στιγμή οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 200. Από την πλευρά του, ο Λίβυος Πρόεδρος, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Asharq Al-Awsat», είναι αποφασισμένος να παραμείνει στη χώρα. Μουσουλμάνοι θρησκευτικοί ηγέτες έκαναν έκκληση στις στρατιωτικές δυνάμεις «να σταματήσουν τη σφαγή», ενώ τα νοσοκομεία της Βεγγάζης έχουν υποδεχθεί αρκετές δεκάδες τραυματιών.
Συμπλοκές και ανταλλαγή πυρών σημειώθηκαν και στο Άντεν της Υεμένης, που οδήγησαν στο θάνατο έναν διαδηλωτή, ενώ δύο ακόμη άτομα έχασαν τη ζωή τους στο Τζιμπουτί. Η κυβέρνηση της χώρας κάνει λόγο για «ξένο δάκτυλο» πίσω από τις διαδηλώσεις των τελευταίων εννέα ημερών, υποστηρίζοντας ότι είναι προϊόν συνωμοσίας «εναντίον της ασφάλειας και της σταθερότητας στην Υεμένη».
«Νηνεμία», από την άλλη, επικρατεί στο βασίλειο του Μπαχρέιν, με τη σιιτική πλειοψηφία του πληθυσμού να σημειώνει μια επιμέρους νίκη, «ανακαλύπτοντας» τη δύναμη της φωνής και τον πολιτικό ρόλο που της στερεί η σουνιτική μειοψηφία. Υπό την πίεση και του διεθνούς παράγοντα, ο βασιλιάς της χώρας επιφόρτισε τον διάδοχο σεΐχη Χαμάντ αλ Χαλιφά να δρομολογήσει διαδικασία εθνικού διαλόγου με την αντιπολίτευση. «Το να ξεκινήσει σήμερα ένας διάλογος είναι εντελώς διαφορετικό από το να διεξαγόταν αυτός το περασμένο καλοκαίρι. Τότε υπήρχε κάποια αξιοπιστία», ανέφερε ο Σαγέντ αλ Μοσάουι, βουλευτής του σιιτικού μπλοκ Αλ Ουέφακ, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια διαλόγου με το καθεστώς.
Εν κατακλείδι, σωρεία αναλυτών εκτιμούν ότι οι ογκώδεις διαδηλώσεις δεν αναμένεται να σταματήσουν σύντομα, ιδίως από τη στιγμή που τα «φωτεινά» παραδείγματα της ανατροπής των Μπεν Αλι και Μουμπάρακ σε Τυνησία και Αίγυπτο υπάρχουν για να θυμίζουν ότι η ελπίδα είναι ζωντανή παρά ποτέ.
adesmeytos.gr