Το μοντέλο πίσω από τη Μόνα Λίζα μπορεί να ήταν ο
μαθητευόμενος του Ντα Βίντσι, γνωστός και ως "Σαλάι". Αυτό υποστηρίζει
Ιταλός ερευνητής. Δείτε πώς δικαιολογεί την άποψή του
|
Η αινιγματική Μόνα Λίζα μπορεί να ήταν… άνδρας. Αυτή η δήλωση ενός
επιστήμονα έρχεται να περιπλέξει ακόμα περισσότερο την υπόθεση για τον
διάσημο πίνακα.
Ο ερευνητής Σιλβάμο Βιντσέτι τόνισε ότι η κυρίαρχη επιρροή για τον πίνακα αλλά και το μοντέλο που πόζαρε για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν ο μαθητευόμενός του και για πολλά χρόνια σύντροφός του Τζιαν Τζιάκομο Καπρότι γνωστός και ως Σαλάι.
Παράλληλα ο Ιταλός ερευνητής δήλωσε ότι το πορτρέτο αναπαριστά επίσης μια σύνθεση των επιστημονικών, καλλιτεχνικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεις του Λεονάρντο.
Και αυτό γιατί ο καλλιτέχνης εργάστηκε πάνω σε αυτό διάφορα χρονικά διαστήματα για πολλά χρόνια, υποβλήθηκε σε διαφορετικές επιρροές και πηγές έμπνευσης, και ο καμβάς είναι γεμάτος κρυμμένα συμβολικά μηνύματα.
"Η Μόνα Λίζα πρέπει να αναγνωστεί σε διάφορα επίπεδα, όχι ακριβώς όπως ένα πορτρέτο", υπογράμμισε.
Σενάρια και θεωρίες
Αυτή είναι μία από πολλές θεωρίες που έχουν κυκλοφορήσει κατά τη διάρκεια των δεκαετιών σχετικά με την ταυτότητα της Μόνα Λίζα και τη σημασία του περίφημου αινιγματικού της χαμόγελου. Άλλοι είπαν η ζωγραφική ήταν μια μεταμορφωμένη αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη , ή η εικόνα μιας γυναίκας ενος Φλωρεντίνου εμπόρου – μια εκδοχή που συμμερίζονται πολλοί.
Ο Σαλάι συνεργάστηκε με τον Λεονάρντο για περισσότερες από δύο δεκαετίες, αρχίζοντας από το 1490. Ο Βιντσέτι περιγράφει τη σχέση τους ως "διφορούμενη", και οι περισσότεροι ιστορικοί της τέχνης συμφωνούν ότι ήταν εραστής του Ντα Βίντσι.
"Αρκετά έργα του διάσημου ζωγράφου, συμπεριλαμβανομένου και του "John the Baptist" αλλά και το λιγότερο γνωστό "Angel Incarnate", βασίστηκαν στον Σαλάι", δήλωσε ο Βιντσέτι σε συνέντευξη Τύπου στο Foreign Press Association.
"Αυτοί οι πίνακες δείχνουν ένα λεπτοκαμωμένο, θηλυπρεπή νεαρό άνδρα με μακριές καστανοκόκκινες μπούκλες", υπογράμμισε.
Μάλιστα τόνισε ότι οι ομοιότητες με τη μύτη και το στόμα του Σαλάι είναι εκπληκτικές. Ο Σαλάι ήταν αγαπημένο μοντέλο του Ντα Βίντσι και σίγουρα έχει προσθέσει χαρακτηριστικά του στο εν λόγω πορτρέτο.
Αμφισβητούν τον ρόλο του Σαλάι
Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που το όνομα του Σαλάι έχει συσχετισθεί με τη Μόνα Λίζα, αν και μερικοί επιστήμονες εξέφρασαν σκεπτικισμό. Ο Πιέτρο Μαρτίνι, ιστορικός της τέχνης χαρακτηρίζει τις θεωρίες αυτές "αβάσιμες".
Ο Βιντσέτι δεν έχει αποκλείσει ότι ο ζωγράφος είχε και άλλου είδους επιρροές. Μια πρώτη έμπνευση θα μπορούσε να ήταν η Lisa Gherardini, σύζυγος του φλωρεντινού εμπόρου Francesco del Giocondo ή η Beatrice D'Este, που ήταν παντρεμένη με τον Ludovico Sforza, δούκα του Μιλάνου.
Αν και οι ιστορικοί της τέχνης αναφέρουν ότι άρχισε να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το 1503, ο Βιντσέτι σημειώνει τα τέλη του 1490 ως απαρχή του έργου.
Σημειώνεται ότι ο Βιντσέτι έγινε γνωστός όταν δήλωσε ότι βρήκε τα οστά του Κραβάτζιο πέρυσι. Αναλύοντας τη Μόνα Λίζα, υποστήριξε ότι στα μάτια της βρήκε τα γράμματα Σίγμα και Λάμβα και τον αριθμό 72, κάτι που δίνει ένα συμβολικό βάρος στο έργο.
"Το Σίγμα παραπέμπει", όπως λέει, "στον Σαλάι αλλά και στη δύναμη (Sforza) της δυναστείας του Μιλάνου και το Λάμδα στην Lisa Gherardini". Το παγκοσμίως διάσημο πορτρέτο εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Ο ερευνητής Σιλβάμο Βιντσέτι τόνισε ότι η κυρίαρχη επιρροή για τον πίνακα αλλά και το μοντέλο που πόζαρε για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν ο μαθητευόμενός του και για πολλά χρόνια σύντροφός του Τζιαν Τζιάκομο Καπρότι γνωστός και ως Σαλάι.
Παράλληλα ο Ιταλός ερευνητής δήλωσε ότι το πορτρέτο αναπαριστά επίσης μια σύνθεση των επιστημονικών, καλλιτεχνικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεις του Λεονάρντο.
Και αυτό γιατί ο καλλιτέχνης εργάστηκε πάνω σε αυτό διάφορα χρονικά διαστήματα για πολλά χρόνια, υποβλήθηκε σε διαφορετικές επιρροές και πηγές έμπνευσης, και ο καμβάς είναι γεμάτος κρυμμένα συμβολικά μηνύματα.
"Η Μόνα Λίζα πρέπει να αναγνωστεί σε διάφορα επίπεδα, όχι ακριβώς όπως ένα πορτρέτο", υπογράμμισε.
Σενάρια και θεωρίες
Αυτή είναι μία από πολλές θεωρίες που έχουν κυκλοφορήσει κατά τη διάρκεια των δεκαετιών σχετικά με την ταυτότητα της Μόνα Λίζα και τη σημασία του περίφημου αινιγματικού της χαμόγελου. Άλλοι είπαν η ζωγραφική ήταν μια μεταμορφωμένη αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη , ή η εικόνα μιας γυναίκας ενος Φλωρεντίνου εμπόρου – μια εκδοχή που συμμερίζονται πολλοί.
Ο Σαλάι συνεργάστηκε με τον Λεονάρντο για περισσότερες από δύο δεκαετίες, αρχίζοντας από το 1490. Ο Βιντσέτι περιγράφει τη σχέση τους ως "διφορούμενη", και οι περισσότεροι ιστορικοί της τέχνης συμφωνούν ότι ήταν εραστής του Ντα Βίντσι.
"Αρκετά έργα του διάσημου ζωγράφου, συμπεριλαμβανομένου και του "John the Baptist" αλλά και το λιγότερο γνωστό "Angel Incarnate", βασίστηκαν στον Σαλάι", δήλωσε ο Βιντσέτι σε συνέντευξη Τύπου στο Foreign Press Association.
"Αυτοί οι πίνακες δείχνουν ένα λεπτοκαμωμένο, θηλυπρεπή νεαρό άνδρα με μακριές καστανοκόκκινες μπούκλες", υπογράμμισε.
Μάλιστα τόνισε ότι οι ομοιότητες με τη μύτη και το στόμα του Σαλάι είναι εκπληκτικές. Ο Σαλάι ήταν αγαπημένο μοντέλο του Ντα Βίντσι και σίγουρα έχει προσθέσει χαρακτηριστικά του στο εν λόγω πορτρέτο.
Αμφισβητούν τον ρόλο του Σαλάι
Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που το όνομα του Σαλάι έχει συσχετισθεί με τη Μόνα Λίζα, αν και μερικοί επιστήμονες εξέφρασαν σκεπτικισμό. Ο Πιέτρο Μαρτίνι, ιστορικός της τέχνης χαρακτηρίζει τις θεωρίες αυτές "αβάσιμες".
Ο Βιντσέτι δεν έχει αποκλείσει ότι ο ζωγράφος είχε και άλλου είδους επιρροές. Μια πρώτη έμπνευση θα μπορούσε να ήταν η Lisa Gherardini, σύζυγος του φλωρεντινού εμπόρου Francesco del Giocondo ή η Beatrice D'Este, που ήταν παντρεμένη με τον Ludovico Sforza, δούκα του Μιλάνου.
Αν και οι ιστορικοί της τέχνης αναφέρουν ότι άρχισε να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το 1503, ο Βιντσέτι σημειώνει τα τέλη του 1490 ως απαρχή του έργου.
Σημειώνεται ότι ο Βιντσέτι έγινε γνωστός όταν δήλωσε ότι βρήκε τα οστά του Κραβάτζιο πέρυσι. Αναλύοντας τη Μόνα Λίζα, υποστήριξε ότι στα μάτια της βρήκε τα γράμματα Σίγμα και Λάμβα και τον αριθμό 72, κάτι που δίνει ένα συμβολικό βάρος στο έργο.
"Το Σίγμα παραπέμπει", όπως λέει, "στον Σαλάι αλλά και στη δύναμη (Sforza) της δυναστείας του Μιλάνου και το Λάμδα στην Lisa Gherardini". Το παγκοσμίως διάσημο πορτρέτο εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου