Ανοιγοκλείνει σαν «ακορντεόν» ο νόμος για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, καθώς η τρόικα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να απαλειφθούν πλήρως οι ρήτρες προστασίας των ευνοϊκών κλαδικών συμβάσεων για τους εργαζόμενους αν διαπιστωθεί ότι οι επιχειρησιακές συμφωνίες δεν προχωρούν και δεν φέρνουν την επιθυμητή (για τους δανειστές μας) μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα!Χθες πάντως η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη, ήταν κατηγορηματική όταν ρωτήθηκε για το αν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, λέγοντας ότι «το θέμα των συμβάσεων έχει κλείσει και αυτό που ισχύει είναι ο νόμος του κράτους».
Οι δηλώσεις της ήρθαν ως έμμεση απάντηση στις παρατηρήσεις που διατυπώνονται στην τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, σύμφωνα με τις οποίες αν χρειαστεί θα πρέπει να γίνουν διορθώσεις στο νόμο, καθώς οι ρυθμίσεις δεν απηχούν στο σύνολό τους όσα
προβλέπει το μνημόνιο.
Σημειώνεται ότι στο νόμο του μνημονίου (3845/2010) προβλέπεται ή πλήρης υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων ακόμη και έναντι του κατώτατου μισθού της Εθνικής Σύμβασης, ενώ στο επικαιροποιημένο μνημόνιο (του περασμένου Αυγούστου) αναφέρεται και η κατάργηση της αυτόματης επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων σε εργαζόμενους που δεν είναι μέλη σωματείου, ή συνδικάτου.
Διπλής ανάγνωσης είναι και η θέση της Κομισιόν, καθώς ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ολι Ρεν δήλωσε μεν χθες ότι «όλα τα στοιχεία του νόμου για τα εργασιακά είναι ευθυγραμμισμένα με το Μνημόνιο», αλλά όπως πρόσθεσε ο κ. Αλταφάζ, «προέχει η εφαρμογή των ρυθμίσεων και η Κομισιόν θα παρακολουθεί τη σχετική διαδικασία».
Το υπουργείο, όπως προκύπτει από τις εξελίξεις, θέλησε να δώσει ένα «τράτο» δυο ή τριών μηνών στις δρακόντειες προβλέψεις του μνημονίου, θέτοντας επί της ουσίας υπό δοκιμή το νόμο για τις επιχειρησιακές συμφωνίες. Αν η τρόικα δει αρκετό «αίμα» στους μισθούς που θα θυσιαστούν με τέτοιες συμβάσεις, μπορεί να μείνει ικανοποιημένη και να μη ζητήσει επί τα χείρω αλλαγές. Αλλωστε δεν είναι ο παράγων «μισθός» που εμποδίζει την ανταγωνιστικότητα στη χώρα μας (σ.σ. είμαστε πρώτοι σε ακρίβεια και από τους τελευταίους σε αποδοχές στην Ευρώπη των 17), αλλά το φορολογικό, ασφαλιστικό και γραφειοκρατικό κόστος είναι αυτά που δεν αφήνουν τις επιχειρήσεις να ανασάνουν και να επενδύσουν.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου