Στην επιστολή του ο κ. Παναγόπουλος αναφέρει ότι «οι συζητήσεις που έχουν γίνει αφορούσαν αποκλειστικά και μόνο στη διαμόρφωση πλαισίου που θα ξεπερνούσε τις παράλογες απαιτήσεις της "τρόικα" για νομοθέτηση κατίσχυσης όλων των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών χωρίς κανένα περιορισμό».
Μια τέτοια νομοθέτηση θα διέλυε κυριολεκτικά το πλαίσιο λειτουργίας και τα αποτελέσματα των συλλογικών διαπραγματεύσεων όπως έχουν κατοχυρωθεί με το Ν.1876/90 και γι'αυτό είμαστε απολύτως αρνητικοί, τονίζει.
Αν καταργηθεί η επέκταση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, σημειώνει ο κ. Παναγόπουλος, τότε με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμεθα όχι απλώς στην κατίσχυση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών, αλλά στην κατάργηση των συμβάσεων και της συλλογικής προστασίας των εργαζομένων και την ανάδειξη των ατομικών συμβάσεων εργασίας ως ρυθμιστή των όρων εργασίας.
Προαπαιτούμενο λοιπόν για οποιαδήποτε συζήτηση αποτελεί η δέσμευση ότι θα ισχύσει η μόνη συμφωνία που υπάρχει μέχρι στιγμής μεταξύ των ενδιαφερομένων (ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ) και η οποία έχει γραπτά δοθεί στην κ. Κατσέλη, ότι δηλαδή θα εξακολουθήσουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας να επεκτείνονται ως υποχρεωτικές για όλους.
Διαφωνίες σε πέντε σημεία
Ως προς τη σχεδιαζόμενη ρύθμιση, ο κ. Παναγόπουλος τονίζει ότι η ΓΣΕΕ είναι
προφανές ότι δεν μπορεί να συμφωνήσει για τους παρακάτω λόγους:
1) Δεν προσδιορίζονται βασικά κριτήρια που θα πιστοποιούν ότι μία επιχείρηση κινδυνεύει. Η πραγματικότητα δείχνει ότι οι επιχειρηματίες σε ευρεία κλίμακα χρησιμοποιούν την κρίση ως πρόσχημα για να απαιτήσουν περικοπές και κατάργηση δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Αυτή και μόνο η παρατήρηση θ' αρκούσε για απόρριψη της σχεδιαζόμενης νομοθετικής ρύθμισης, καθώς δημόσια διατυπωμένη θέση μας αποτελεί η ανάγκη νομοθέτησης θεσμικού πλαισίου για τη διάσωση επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας ("οδικός χάρτης" διάσωσης) όπου όλα τα μέρη θα αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, δηλαδή οι εργοδότες, οι τράπεζες, το κράτος και οι εργαζόμενοι.
«Γιατί θα πρέπει πριν προσδιοριστεί τι θα βάλουν εργοδότες, τράπεζες και κράτος, να πηγαίνουμε κατευθείαν στους εργαζόμενους;» αναρωτιέται.
2) Προτείνεται -από τη πλευρά των εργοδοτικών οργανώσεων- ποσοστό μείωσης που προσδιορίζεται σε 12%, δηλαδή γενικευμένο «κουστούμι» περικοπής που και απαράδεκτο είναι και ενάντια στην λογική της διαπραγμάτευσης.
3) Αποκλείεται να λειτουργούν αθροιστικά και περικοπές μισθών και διάφορες ελαστικότητες (διαθεσιμότητες, εκ περιτροπής εργασία κ.ά.). Θα πρέπει ρητά να απαγορεύονται κατά τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης ειδικών συνθηκών οι ελαστικές μορφές απασχόλησης.
4) Και στο φλέγον θέμα των απολύσεων και της διατήρησης των θέσεων εργασίας που αποτελούν και το σοβαρότερο ενδιαφέρον της εργατικής πλευράς, η ΓΣΕΕ επισημαίνει ότι:
α) Ο επιχειρηματίας να μην έχει τη δυνατότητα να κάνει πρώτα τις απολύσεις και μετά να ζητά και σύμβαση ειδικών συνθηκών. Θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη ότι δεν έχει αυτό το δικαίωμα, αν το προηγούμενο διάστημα (για παράδειγμα 6 μηνών) έχει προβεί σε απολύσεις.
β) Θα πρέπει να προβλέπεται ρητά ότι ο επιχειρηματίας κατά τη διάρκεια ισχύος της ειδικής σύμβασης θα διατηρήσει τις θέσεις εργασίας και δεν θα προβεί σε απολύσεις. Η ποινή γι' αυτή την παράβαση θα πρέπει να είναι η αυτοδίκαιη ακύρωση της ειδικής επιχειρησιακής σύμβασης και ότι οι εργαζόμενοι θα επανέρχονται στο καθεστώς κάλυψης από την κλαδική τους σύμβαση.
5) Μετά το χρόνο ισχύος (και της ενδεχόμενης παράτασης) πρέπει να προβλέπεται αυτόματη επαναφορά στο καθεστώς που τότε θα προβλέπει η κλαδική σύμβαση εργασίας.
Η τελική απόφαση, λέει ο κ. Παναγόπουλος, θα ληφθεί στα όργανα διοίκησης της ΓΣΕΕ, αφού προηγουμένως η κυβέρνηση φέρει την τελική της πρόταση υπό μορφή νομοσχεδίου.
Κατά τον κ. Παναγόπουλο, είναι «αδιανόητο να υπάρχει κυβέρνηση, υπουργός, υπηρεσιακός παράγοντας που θα αποδεχθεί τη νεοφιλελεύθερη "ιδέα" των πολιτικών εκπροσώπων των δανειστών μας να διαλύσουν -εκτός των άλλων- και το πλαίσιο της συλλογικής προστασίας των εργαζομένων που είναι κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας».
Συμφωνεί με την ΓΣΕΕ η ΕΣΕΕ
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, με επιστολή της, προσκάλεσε τον πρωθυπουργό να αξιολογήσει θετικά τις θέσεις του εμπορικού κόσμου κατά την τελική σύνταξη και κατάθεση του σχετικού σχεδίου νόμου στη Βουλή.
Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, οι βασικές θέσεις που απέστειλε η ΕΣΕΕ προς το υπουργείο Εργασίας διαμορφώνονται συνοπτικά ως εξής:
«Ζητεί την καταρχήν προστασία του ελάχιστου εισοδήματος, έτσι όπως αυτό καθορίζεται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας».
» Εμμένει στην πάγια θέση της περί διατήρησης του δικαιώματος του υπουργού Εργασίας για την κύρωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την συνακόλουθη "επέκταση" των αποτελεσμάτων της ρύθμισής τους στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων που αφορούν».
» Θεωρεί ότι η κατάργηση του δικαιώματος του υπουργού να επεκτείνει και να κηρύττει γενικώς υποχρεωτική την συλλογική σύμβαση εργασίας θα οδηγήσει στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην αποδυνάμωση του θεσμού του κοινωνικού διαλόγου και των οργανώσεων των κοινωνικών εταίρων και -εντέλει- στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και την υπονόμευση της αυτορρυθμιστικής ικανότητας της κοινωνίας των πολιτών».
» Αποδέχεται οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις να καταρτίζονται μόνο από επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οικονομική δυσχέρεια και με την υποχρέωση διατήρησης των υφιστάμενων θέσεων εργασίας».
» Συμφωνεί με την απόκλιση της επιχειρησιακής από την κλαδική σύμβαση, η οποία δεν θα υπερβαίνει την κόκκινη γραμμή του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ. Σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούν μικρό αριθμό εργαζομένων, να απαιτείται συμφωνία των 2/3 αυτών. Με αυτόν τον τρόπο η πρόταση της ΕΣΕΕ περιορίζει την ειδική επιχειρησιακή σύμβαση ως "ειδικό καθεστώς" περιορισμένου χρόνου και χρήσης, διατηρώντας την ανώτερη ισχύ των κλαδικών συμβάσεων».
* Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης ερωτηθείς στο περιστύλιο της Βουλής για το Μνημόνιο και τις εργασιακές σχέσεις δήλωσε:
«Το κυβερνητικό μνημόνιο Νο3 διαψεύδει τον πρωθυπουργό και φέρνει μεγάλες μειώσεις αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα, μέσα από την ουσιαστική κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αντί για μισάλογα και περίεργα ραντεβού, οφείλει να στηρίξει τους εργαζομένους και όχι την κυβέρνηση και την εργοδοτική απληστία».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου