Ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου

Ηπολιτική δραστικών περικοπών στις δημόσιες δαπάνες που εφαρμόζει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του μνημονίου με την τρόικα και ιδιαιτέρως αυτές που αφορούν στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού, έχουν, ήδη, επιφέρει οδυνηρά πλήγματα στη ζωή των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Τα δείγματα των τραγικών επιπτώσεων αυτής της πολιτικής είναι χαρακτηριστικά στη Θεσσαλία - το ίδιο, βεβαίως, ισχύει για όλη τη χώρα - και καταδεικνύουν την τεράστια υποχώρηση που έχει συντελεστεί στο βιοτικό επίπεδο του λαού της περιοχής, μέσα σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα.

Η Υγεία «παραλύει»

Οι σφαγιαστικές περικοπές στον τομέα της Υγείας έχουν, ήδη, δημιουργήσει εικόνα «παράλυσης» στα νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας, στα Ιατρεία του ΙΚΑ που λειτουργούν στην περιοχή.
Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, καθώς και τα τέσσερα νομαρχιακά, αντιμετωπίζουν πρόβλημα λειτουργίας, λόγω των εκτεταμένων ελλείψεων υλικών - ιατρικά όργανα και εργαλεία, μηχανήματα, αναλώσιμα κ.ά. - που, σε συνδυασμό με τις ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, καθιστούν προβληματική και, σε αρκετές περιπτώσεις, αδύνατη την παροχή υπηρεσιών υγείας.
Σε «φαντάσματα» μετατρέπονται τα Κέντρα Υγείας, που καλούνται να λειτουργήσουν χωρίς τους απαραίτητους γιατρούς, δίχως τον αναγκαίο αριθμό νοσηλευτικού προσωπικού, με μεγάλες ελλείψεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό, σε αναλώσιμα και άλλα υλικά.
Τα Ιατρεία του ΙΚΑ είναι χώροι «ατέλειωτης ταλαιπωρίας» για τους ασθενείς, καθώς λείπουν γιατροί, και δε λειτουργούν μηχανήματα και τμήματα. (Π.χ., το Ακτινολογικό Τμήμα στο ΙΚΑ της Λάρισας έμεινε κλειστό για μήνες, στη αρχή επειδή είχε χαλάσει το μηχάνημα και στη συνέχεια, επειδή απουσίαζε, λόγω εγκυμοσύνης, η μόνη γιατρός ακτινολόγος).
Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τα προβλήματα που δημιουργούνται με τα φάρμακα, καθώς στα νοσοκομεία άρχισαν να παρατηρούνται ελλείψεις - ιδιαίτερα σε φτηνά σκευάσματα - ενώ φαρμακοποιοί ζητούν από τους ασφαλισμένους ταμείων που δεν έχουν ξεπληρώσει τα χρέη τους να πληρώσουν τα φάρμακα από την τσέπη τους.
Κι όπως είναι φυσικό κι αναμενόμενο, αυτοί που, κυρίως, «πληρώνουν» το κόστος της πολιτικής υποβάθμισης των δημόσιων υπηρεσιών υγείας είναι οι ασθενείς των λαϊκών στρωμάτων, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθούν στον ιδιωτικό τομέα της Υγείας. Πολλοί, μάλιστα, που δεν έχουν ούτε καν τη δυνατότητα να πληρώσουν το 5ευρω και τα άλλα «χαράτσια» που τους ζητούν για κάθε επίσκεψη τους σε νοσοκομείο, ή Κέντρο Υγείας, αναγκάζονται να μην πάνε καθόλου σε γιατρό με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την υγεία τους.

Η Πρόνοια «καταρρέει»

Το κλείσιμο της «κρατικής κάνουλας» για τον τομέα της Πρόνοιας οδηγεί σε τραγικές καταστάσεις.
Πιο βαριά την πληρώνουν τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ), καθώς, λόγω οικονομικής αδυναμίας, ιδρύματα υπολειτουργούν, ή και κλείνουν, με αποτέλεσμα χιλιάδες άτομα να μην μπορούν να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες της ζωής τους.
Στην έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης οφείλονται οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα Εδικά Σχολεία και στα Ιδρύματα για ΑμΕΑ, που «παραλύουν» τη λειτουργία τους.
Μερικά μόνο παραδείγματα: Στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Γιάννουλης, στη Λάρισα, το οποίο φιλοξενεί 25 παιδιά ηλικίας από 4 έως 14 ετών, λείπουν ένας, τουλάχιστον, δάσκαλος, καθώς και εργοθεραπευτής, φυσιοθεραπευτής, σχολικός νοσηλευτής και βοηθητικό προσωπικό. Επιπλέον, χρειάζεται η διαμόρφωση ενός αύλειου χώρου με παιδική χαρά.
Στο ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Γιάννουλης, που φιλοξενεί 62 παιδιά και νέους ηλικίας από 14 μέχρι 23 ετών, λείπουν ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, λογοθεραπευτής, προσωπικό πληροφορικής, ενώ δεν υπάρχουν απαραίτητα εργαστήρια.
Στο Κέντρο «Αριστέα», που φιλοξενεί παιδιά και νέους ηλικίας από 5 έως 25 ετών, υπάρχουν ελλείψεις εξειδικευμένου προσωπικού (επιμελητές, φυσιοθεραπευτές κ.ά.), με αποτέλεσμα πολλοί από τους τρόφιμους του Κέντρου να αναγκάζονται να καταφεύγουν σε ιδιώτες - όπου πληρώνουν αδρά - για την κάλυψη των αναγκών τους σε φυσιοθεραπεία. Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο Κέντρο, καθώς οι αποδοχές τους είναι πολύ χαμηλές, αφού ούτε το επίδομα ειδικής αγωγής, ούτε το επίδομα των 146 ευρώ παίρνουν.
Τα ΑμΕΑ χάνουν και «προνόμια» που είχαν, όπως, π.χ., το μειωμένο αντίτιμο εισιτηρίου για τη μετακίνησή τους με τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ.
Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν τα ορφανοτροφεία - του Βόλου, με 30 ορφανά, απειλείται με κλείσιμο - τα γηροκομεία - της Λάρισας, φτώχεψε κι αδειάζει από γέροντες - οι θεραπευτικές κοινότητες - οικονομικό πρόβλημα έχει η «Εξοδος» - τα κέντρα χρονίων παθήσεων, τα ΚΑΠΗ από τα οποία κόβονται κονδύλια για τις εκδρομές των ατόμων της «τρίτης ηλικίας», αλλά και οι γιατροί που «έγραφαν» τα φάρμακα των γερόντων κ.α.
Το κόψιμο κοινωνικών προγραμμάτων των δήμων, όπως, π.χ, το «Βοήθεια στο σπίτι», αφήνει «στο έλεος του Θεού» γέροντες κι άλλους ανθρώπους, που έχουν άμεσες και ζωτικές ανάγκες βοηθείας.
Και, φυσικά, μεγάλα προβλήματα προκαλεί το κόψιμο, ή η «αναπροσαρμογή» προγραμμάτων, όπως του ΟΕΚ για την εργατική κατοικία, του ΟΕΕ για τον κοινωνικό τουρισμό, του ΟΑΕΔ για την επιδότηση ανεργίας, του ΟΓΑ για το επίδομα πολυτέκνων κ.λπ.

Η Παιδεία «πτωχεύει»

Την πολιτική «άγριας λιτότητας» στον τομέα της Παιδείας, την «πληρώνουν», πολύ «ακριβά» οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και γονείς.
Οι περικοπές στις δαπάνες για τη λειτουργία και τη συντήρηση των σχολείων που είναι δραστικότατες - ξεκινούν από 50% και φτάνουν μέχρι και 90%, όπως στο Δήμο Μουζακίου της Καρδίτσας - έχουν ως αποτέλεσμα πολλά σχολεία (πάνω από δέκα στην πόλη της Λάρισας κι ανάλογος αριθμός στους άλλους τρεις νομούς), να μην έχουν, πλέον, να πληρώσουν ούτε τους λογαριασμούς για το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο και το τηλέφωνο, ενώ ελλείψεις εμφανίζονται ακόμα και σε ...κιμωλίες.
Προβλήματα υπάρχουν και στον τομέα της καθαριότητας των σχολείων, καθώς οι καθαρίστριες είναι λίγες και συνεχώς μειώνονται, ενώ πολλές παραμένουν και για καιρό απλήρωτες.
Απόρροια της ίδιας πολιτικής είναι και οι αποφάσεις για συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολείων δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων, που στη Θεσσαλία έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και έγιναν πάμπολλες, μαζικές και δυναμικές, κινητοποιήσεις μαθητών - εκπαιδευτικών - γονιών, που συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό και στους τέσσερις θεσσαλικούς νομούς.

Ο Πολιτισμός «φυτοζωεί»

Η απουσία κρατικής χρηματοδότησης για τον Πολιτισμό οδηγεί σε πολιτιστική αδράνεια.
Η διαδικασία αποκάλυψης του Αρχαίου Θεάτρου της Λάρισας - το δεύτερο μεγαλύτερο στη χώρα μας μετά από εκείνο της Επιδαύρου - σταμάτησε, όπως σταματούν, γενικότερα, οι εργασίες για την αποκάλυψη και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς σε όλη τη Θεσσαλία, ενώ τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, χωρίς σημαντική οικονομική βοήθεια από το κράτος και τους δήμους, υπολειτουργούν και μερικά «φυτοζωούν».
Τα Ωδεία, τα Εργαστήρια Ζωγραφικής, Χαρακτικής, Χορού, τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης που υπάρχουν σε δήμους είναι, πλέον, «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας».

Ο Αθλητισμός «αγκομαχά»

Ο ερασιτεχνικός - μαζικός αθλητισμός, χωρίς καμιά κρατική υποστήριξη, φθίνει συνεχώς, «αγκομαχά» και «χάνεται».
Τα Αθλητικά Κέντρα των τεσσάρων νομών , που ανήκουν στην ΓΓΑ, δεν μπορούν, πια, να ανταποκριθούν ούτε στις στοιχειώδεις ανάγκες λειτουργίας τους, καθώς δεν έχουν χρήματα για να πληρωθούν οι λογαριασμοί του ρεύματος, της θέρμανσης, του τηλεφώνου και του νερού, ενώ δεν πληρώνονται, κανονικά, τους μισθούς τους και οι λίγοι υπάλληλοι που έχουν απομείνει.
Τα ερασιτεχνικά σωματεία ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ, πόλο, κολύμβησης, αλλά και του στίβου στενάζουν οικονομικά και πολλά είναι υπό διάλυση.
Η νεολαία και γενικότερα οι άνθρωποι που θέλουν να αθληθούν, για να το κάνουν, πρέπει να πληρώσουν από τη τσέπη τους, καθώς όλα, πλέον, θεωρούνται και λειτουργούν ανταποδοτικά.

Η αγορά «νέκρωσε»

Στον τομέα των δημοσίων επενδύσεων η κυβέρνηση, ουσιαστικά, έχει κλείσει, παντελώς, την «παροχέτευση», με αποτέλεσμα να μη γίνεται κανένα δημόσιο έργο σε όλη τη Θεσσαλία και να έχει «νεκρώσει» η αγορά.
Σταμάτησαν και κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα ξεκινήσουν μεγάλα έργα, όπως η εκτροπή του Αχελώου, η αποπεράτωση της λίμνης Κάρλας, ο Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας (Ε65), οι οδικοί άξονες Λάρισας - Τρικάλων και Λάρισας - Καρδίτσας, γενικότερα τα κατασκευαστικά έργα, με αποτέλεσμα η ανεργία στον οικοδομικό κλάδο να ξεπερνάει το 80%.
Οι δήμοι που είναι καταχρεωμένοι δεν πληρώνουν χρέη πολλών ετών προς μικροεργολάβους, επαγγελματίες και άλλους εργαζόμενους με τους οποίους είχαν κλείσει δουλειές και, αντί να διεκδικήσουν όσα τους χρωστάει το κράτος, επιχειρούν να φορτώσουν κι άλλα βάρη στο λαό, όπως, π.χ., η απόφαση που πήρε ο Δήμος Καρδίτσας - ανάλογες αποφάσεις θα κληθούν να πάρουν και οι άλλοι «καλλικρατικοί» δήμοι της περιοχής και όλης της χώρας - να επιβάλει Τέλος Ακίνητης Περιουσίας και στους δημότες των πρώην «καποδιστριακών» δήμων, που μέχρι, τώρα, δεν πλήρωναν.
πηγή